پایان نامه با کلید واژگان تامین مالی، حل و فصل اختلافات، حل اختلاف، منابع مالی

r) BOT 12
1ـ2ـ5 سایر روش‌های مشابه (به غیر از BOT) 13
1ـ2ـ6 قراردادهای بیع متقابل (BayBack) 15
1ـ2ـ7 مشارکت مدنی (Joint Venture) JV 16
1ـ3 تامین مالی و روش‌های آن 16
1ـ3ـ1 روش‌های پرداخت در تجارت خارجی 17
1ـ3ـ1ـ1 اعتبار اسنادی 17
1ـ3ـ1ـ2 اعتبار اسنادی صادراتی 17
1ـ3ـ1ـ3 برات (DRAFT) 18
1ـ3ـ1ـ4 روش پرداخت نقدی Cash 18
1ـ3ـ1ـ5 سرمایه‌گذاری 18
1ـ3ـ1ـ6 ضمانت‌نامه Guarantee 18
1ـ3ـ2 تجهیز مالی Fund Mobilization 19
1ـ3ـ3 تأمین مالی ساختار یافته 19
1ـ3ـ3ـ1 ابزارهای مبتنی بر بدهی 21
1ـ3ـ3ـ2 ابزارهای مبتنی بر سرمایه 21
1ـ3ـ4 انواع تامین مالی ساختار یافته 22
1ـ3ـ4ـ1 تامین مالی دریافتی‌ها (receivables) 22
1ـ3ـ4ـ2 تبدیل به اوراق بهادار Securitization 22
1ـ3ـ4ـ3 تامین مالی خرید سهام Buyout Finance 22
1ـ3ـ4ـ4 تامین مالی کسب مالکیت Acquisition 22
1ـ3ـ4ـ5 تامین مالی دارایی Asset finance 22
1ـ3ـ4ـ6 تامین مالی پروژه Project finance 23
1ـ3ـ4ـ7 ویژگی‌های تامین مالی ساختار یافته 23
1ـ4 منابع تامین مالی 23
1ـ4ـ1 فاینانس (اعتبار اسنادی بلند مدت) 23
1ـ4ـ2 ریفاینانس (اعتبار اسنادی کوتاه مدت) 24
1ـ4ـ3 تامین مالی کوتاه مدت 24
1ـ4ـ4 روش‌های تامین منابع مالی کوتاه مدت 24
1ـ4ـ4ـ1 اعتبار تجاری (خرید نسیه کالا یا خدمت) 24
1ـ4ـ4ـ2 وام‌های بانکی 25
1ـ4ـ4ـ3 اوراق تجاری کوتاه مدت (اوراق قرضه) 25
1ـ4ـ4ـ4 وام‌های موسسات مالی تجاری 25
1ـ4ـ4ـ5 صدور اسناد تجاری 26
1ـ4ـ4ـ6 تامین مالی از طریق وثیقه گذاری 26
1ـ4ـ4ـ7 پیش دریافت فروش محصولات ازمشتری 27
1ـ4ـ5 تامین مالی میان مدت و بلند مدت 27
1ـ4ـ5ـ1 وام‌های بانکی بلندمدت 27
1ـ4ـ5ـ2 اجاره‌های بلندمدت (اجاره به شرط تملیک و اجاره عملیاتی) 28
1ـ4ـ6 روش‌های تامین مالی داخلی 28
1ـ4ـ7 ابزارهای تامین مالی 28
1ـ4ـ8 سازمان‌های تامین کننده منابع مالی 29
1ـ4ـ8ـ1 بانک‌ها 29
1ـ4ـ8ـ2 بیمه 30
1ـ4ـ8ـ3 شرکت‌های بین‌المللی IFC 30
1ـ4ـ8ـ4 بانک توسعه اسلامی (Islamic Development bank) 30
1ـ4ـ9 روی آوری بانک‌های خارجی به بانکداری بدون ربا 31
1ـ5 فاینانس 33
1ـ5ـ1 روش سرمایه‌گذاری مستقیم فاینانس (Finance) 33
1ـ5ـ2 واجدین شرایط دریافت فاینانس 34
1ـ5ـ3 سقف پرداخت فاینانس 35
1ـ5ـ 4 روش پرداخت فاینانس 35
1ـ5ـ5 فعالیت‌های قابل قبول در فاینانس 35
1ـ5ـ6 نرخ سود تسهیلات 35
1ـ5ـ7 دوره استفاده از تسهیلات 36
1ـ5ـ8 دوره بازپرداخت 36
1ـ5ـ9 مراحل اعطای تسهیلات فاینانس 36
1ـ5ـ9ـ1 بخش دولتی 36
1ـ5ـ9ـ2 بخش غیردولتی 38
1ـ5ـ10 فاینانس خودگردان 39
1ـ5ـ10ـ1 ساختار فاینانس خودگردان 41
1ـ5ـ10ـ2 توزیع ریسک 44
1ـ5ـ10ـ3 تضمین‌ها، وثیقه‌ها و سایر تعهدات 45
1ـ5ـ11 برخی ویژگی‌های استفاده از فاینانس 46
1ـ5ـ12 مشکلات تامین مالی از مسیر بازار سرمایه 49
1ـ5ـ13 مشکلات ساختار در تأمین اعتبار (فاینانس) بنگاه‌های اقتصادی‌ایران 50
2ـ روش متعارف در تأمین منابع مالی طرح‌های توسعه‌ای از طریق تسهیلات اعتبار صادراتی 52
3ـ تحولات ساختاری در اجرا و تأمین اعتبار طرح‌های توسعه‌ای، گسترش نقش پیمانکاران داخلی 53
1ـ5ـ14 محدودیت‌ها و تنگناهای ساختاری در تأمین منابع مالی طرح‌ها در شرایط نوین 54
1ـ5ـ14ـ1 محدودیت‌های تأمین مالی از دیدگاه بانک‌ها و مؤسسات مالی بین‌المللی 54
1ـ5ـ14ـ2 محدودیت‌های تأمین مالی (بخش‌های داخلی طرح‌های توسعه‌ای) از دیدگاه سازمان‌های مسئول و دست اندرکار در ایران 55
1ـ5ـ14ـ3 محدودیت‌های تأمین مالی (بخش‌های داخی طرح‌های توسعه‌ای) از دیدگاه روابط کارفرما و پیمانکار 56
1ـ5ـ15 راهکارهایی در خصوص تأمین منابع مالی طرح‌های توسعه‌ای در شرایط نوین 57
فصل دوم رژیم حل و فصل اختلافات قراردادهای تامین مالی 59
2ـ1 سرمایه‌گذاری خارجی 60
2ـ1ـ1 تعریف 60
2ـ1ـ2 تاریخچه 61
2ـ1ـ3 مرکز بین المللی حل و فصل اختلافات سرمایه گذاری (ICSID) 62
2ـ1ـ4 سازمان و تشکیلات مرکز 62
2ـ1ـ4ـ1 اعضاء 62
2ـ1ـ4ـ2 ارکان مرکز 63
2ـ1ـ5 نحوه حل و فصل اختلافات قراردادهای تامین مالی 64
2ـ1ـ5ـ1 مصالحه 65
2ـ1ـ5ـ2 حکمیت 65
2ـ1ـ6 منابع مالی مرکز 66
2ـ2 اختلاف و روند حل اختلاف در سرمایه‌گذاری خارجی 66
2ـ2ـ1 ماهیت اختلاف 68
2ـ2ـ2 قواعد حل اختلاف 69
2ـ2ـ3 روش‌های حل اختلافات سرمایه‌گذاری خارجی 69
2ـ2ـ3ـ1 رسیدگی دادگاهی (قضایی) 69
2ـ2ـ3ـ2 رسیدگی‌های برون دادگاهی 70
2ـ2ـ4 روش‌های غیر الزام‌آور 71
2ـ2ـ4ـ1 مذاکره 72
2ـ2ـ4ـ2 میانجیگری 72
2ـ2ـ4ـ3 ارزیابی بی‌طرفانه 73
2ـ2ـ4ـ4 احراز واقع 74
2ـ2ـ4ـ5 رسیدگی کوتاه مدت 74
2ـ2ـ4ـ6 سازش 75
2ـ2ـ5 روش الزام‌آور (داوری) 76
2ـ3 قواعد شکلی حل اختلافات سرمایه‌گذاری 77
2ـ3ـ1 قواعد مادی حل تعارض و شکل رسیدگی 78
2ـ3ـ2 قواعد تعیین مرجع صالح (حل تعارض صلاحیتی) 78
2ـ3ـ3 تاثیر قانون متبوع دادگاه (مرجع رسیدگی) در تعیین مرجع صالح 79
2ـ3ـ4 تاثیر مرجع صالح در نتیجه رسیدگی 80
2ـ3ـ5 تعیین مرجع صالح به رسیدگی 80
2ـ3ـ6 معیار شکلی 81
2ـ3ـ6ـ1 اصل صلاحیت مراجع داخلی 81
2ـ3ـ6ـ2 اعتبار امر مختومه 81
2ـ3ـ7 معیار ماهوی 81
2ـ3ـ7ـ1 توجه به عام و خاص بودن در حل اختلافات صلاحیت 82
2ـ3ـ7ـ2 توجه به سبب دعوا 82
2ـ4 شرایط و اوصاف رسیدگی به اختلافات سرمایه‌گذاری خارجی 82
2ـ4ـ1 اهلیت 82
2ـ4ـ2 درخواست رسیدگی 83
2ـ4ـ3 کتبی بودن موافقت‌نامه داوری 83
2ـ4ـ4 شایستگی و تعداد داوران 84
2ـ4ـ5 زبان رسیدگی 85
2ـ4ـ6 رعایت اصل تناظر 85
2ـ4ـ7 تقدم سازش بر داوری 86
2ـ4ـ8 حق دسترسی به دادگاه و مرجع رسیدگی 86
2ـ4ـ9 روند رسیدگی 87
2ـ4ـ9ـ1 قاعده شناسایی مدعی (خواهان) از مدعی علیه (خوانده) 87
2ـ4ـ9ـ2 قاعده اثبات ادعا 88
2ـ4ـ9ـ3 بار اثبات 88
2ـ4ـ10 قواعد ماهوی حل اختلاف سرمایه‌گذاری خارجی 89
2ـ4ـ10ـ1 قانون قابل اعمال، بدون توافق طرف‌ها 89
2ـ4ـ10ـ2 قانون کشور متبوع شخص 89
2ـ4ـ10ـ3 قانون اقامتگاه 90
2ـ4ـ10ـ4 قانون محل وقوع مال 90
2ـ4ـ10ـ5 قانون محل انعقاد قرارداد 90
2ـ4ـ10ـ6 قانون محل تنظیم سند 91
2ـ4ـ10ـ7 قانون محل اجرای تعهد 91
نتیجه‌گیری 92
منابع 96
پیوست 100

چکیده
عمل تهیه منابع مالی برای امور تجاری، خرید یا سرمایه‌گذاری را تامین مالی می‌گویند.قرارداد تامین مالی از منابع بین‌المللی را فاینانس می‌نامند.
تامین مالی از منابع بین‌المللی در دو صورت امکان‌پذیر است: 1ـ تامین مالی شرکتی؛ 2ـ تامین مالی پروژه.
در حالت اول تامین مالی با تعهد کامل بوده و بازپرداخت تعهدات مالی پروژه از طریق کلیه دارایی‌های شرکتی میسر است و در حالت دوم تامین مالی با تعهد محدود بوده و یا بدون تعهد محسوب می‌شود.
مشخصه اصلی فاینانس خودگردان ماهیت عدم اتکا و یا اتکا محدود به حامیان و متولیان صاحبان سرمایه است.
هر قرارداد فاینانس ویژگی‌ها و مشخصات خاص خود را دارد و فاینانس خودگردان باید خود را با شرایط مذکور تطبیق دهد.چگونگی بازپرداخت تامین مالی فاینانس در سررسید آن و احتمال ایجاد بحران بدهی خارجی بسیار مهم است و توجه به میزان فاینانس و نرخ تسعیر ارز در سررسید بازپرداخت اصل و سود آن با توجه به اقتصاد فعلی ایران و تورم‌های موجود قابل بحث و بررسی است.در صورت دستیابی به تسهیلات دارای نرخ پایین و بلند مدت بودن بازپرداخت روش مفیدی محسوب می‌شود.در صورت امکان فروش محصولات تولیدی به صورت کوتاه مدت و با سود بیشتر از سود فاینانس روش مفید دیگری است.
حل و فصل اختلافات ناشی از یک سرمایه‌گذاری خارجی در یک کشور دیگر بیشتر به صورت مصالحه و یا حکمیت صورت می‌گیرد.در قراردادهای فاینانس شرط داوری درج نمی‌شود و قانون حاکم نیز قوانین کشوری است که تسهیلات بیشتری برای حفظ و استیفای حقوق بانک پرداخت‌کننده پیش‌بینی کرده باشد.
واژگان کلیدی: تامین مالی، فاینانس، فاینانس خودگردان، مصالحه، حکمیت.

مقدمه
قرارداد تامین مالی از منابع بین‌المللی را فاینانس می‌نامند.تامین مالی از منابع بین‌المللی در دو حالت امکان‌پذیر است.1ـ تامین مالی شرکتی؛ 2ـ تامین مالی پروژه.
حالت اول تامین مالی با تعهد کامل بوده و بازپرداخت تعهدات مالی پروژه از طریق کلیه دارایی‌های شرکت میسر می‌باشد. حالت دوم تامین مالی تعهد محدود و یا بدون تعهد محسوب می‌شود.
فاینانس روش کوتاه مدت انتقال سرمایه به کشور محسوب می‌شود زیرا پس از فرارسیدن موعد بازپرداخت وام می‌بایست اصل سرمایه به همراه سود آن برگشت داده شود.
این قراردادهای تامین مالی شامل مفادی است که حقوق، مسئولیت‌ها و تعهدات طرفین را به طور شفاف تعیین نموده و برقرار می‌سازد. این قراردادها توسط مشاوران و کارشناسان حقوقی تنظیم می‌شود.به دلیل اهمیت بالایی که از نظر حقوقی دارد. این قراردادها دربرگیرنده تعاریف، مبلغ تسهیلات، چگونگی استفاده از آن، مهلت بازپرداخت، تعیین چگونگی حل اختلافات قوانین حاکم و مراجع رسیدگی به اختلافات می‌باشد.
از مهمترین قراردادهای تامین مالی فاینانس خودگردان است و ویژگی اصلی این فاینانس عدم اتکا یا اتکا محدود به حامیان و صاحبان سرمایه است. در فاینانس خودگردان مجموعه‌ای از ساختارهای قراردادی به گونه‌ای در یکدیگر تلفیق می‌شوند که اطمینان خاطر لازم را به اعتباردهندگان در مورد بازپرداخت اعتبارات می‌دهند.
این نوشتار شامل دو فصل می‌باشد در فصل اول به کلیات، تعاریف و شناخت قراردادهای تامین مالی و اقسام آن پرداخته‌ایم و قرارداد فاینانس را مورد بحث و بررسی قرار داده‌ایم و در فصل دوم به حل و فصل اختلافات سرمایه‌گذاری و روش‌های حل و فصل اختلافات پرداخته‌ایم.

بیان مساله
این پژوهش به منظور بررسی و تحلیل رژیمهای حاکم بر حل و فصل اختلافات در قراردادهای تامین مالی (فاینانس) صورت گرفته است.با بررسی اجمالی در این موضوع میتوان گفت چگونگی تنظیم این نوع قراردادها با قوانین حاکم بر آن، و محل حل اختلاف این قراردادها اهمیت زیادی دارد زیرا که طرفین این قراردادها در دو یا چند کشور مختلف مستقر میباشند.قراردادهای تامین مالی یا فاینانس از جمله قراردادهای مهم بین‌المللی است.طرفین آن قراردادها معمولا یک بانک یا موسسه مالی است که اصطلاحا تامین کننده یا پرداخت کننده تسهیلات (مسامحتا وام دهنده) نامیده میشود و طرف مقابل آن یک شرکت تجاری دولتی یا خصوصی است که دریافت کننده تسهیلات نام دارد.گرچه قراردادهای تامین مالی تفاوتهایی با قرارداد وام در معنای سنتی آن دارند، اما شاکله اصلی آن از نظر حقوقی یکی است.مهم ترین ویژگی قراردادهای تامین مالی آن است که «بدون وثیقه» (unsecured) می‌باشد.در صورتی که قراردادهای وام معمولا با اخذ وثیقه (اعم از منقول و غیر منقول) منعقد می‌شود.در قراردادهای تامین مالی دریافت کننده تسهیلات تعهدات مفصل و خاصی را می‌پذیرد که در واقع جایگزین وثیقه است و بانک فایننسر را مطمئن می‌سازد که تسهیلات را به متقاضی بپردازد.از جمله مسایل این قراردادها رژیم حل و فصل اختلافات ناشی از قرارداد است.با توجه به اینکه این قراردادها فاقد وثیقه عینی‌اند، بانک‌های فایننسر تاکید زیادی دارند که قرارداد تابع نظام حقوقی مطمئنی باشد؛ بطوری که در صورت تخلف دریافت کننده تسهیلات و عدم پرداخت اقساط، بانک بتواند مطالبات خود را به کمک نظام حقوقی حاکم بر قرارداد، سریعتر و مطمئن‌تر وصول نماید.علاوه بر آن بانکها؛ در باره مرجع صالح به رسیدگی نیز تاکید دارند که حق انتخاب داشته باشند، به نحوی که هر جا مالی از مشتری (تسهیلات گیرنده) یافت شد؛ بتوانند علیه او طرح دعوی کنند.نتیجه اینکه در این قراردادها معمولا شرط داوری درج نمی‌شود و قانون حاکم نیز قوانین کشوری است که تسهیلات بیشتری برای حفظ و استیفای حقوق بانک پرداخت کننده پیش بینی کرده باشد.بحث و بررسی همین نکات موضوع این رساله است.
روش تحقیق
در این رساله از روش کتابخانهای و مراجعه به مطالب و مقالات موجود در این زمینه و مطالعهی کتب و مجلات و پایاننامهها و مشاوره با افراد صاحب نظر استفاده