
سرمایه و در نتیجه انتقال خط تولید از یک سو به کشور دیگر را برای آنان تسهیل نموده است. با این وجود امکان کنترل خرید و فروش ارز در اغلب کشورها کاهش یافته یا حتی زایل گردیده است.
2-8-3- نقش مصرف کننده76
شواهد زیادی وجود دارد مبنی بر این که عموماً مصرف کنندگان، مشتاق خرید کالاهای تقلبی هستند حتی در شرایطی که آگاهی دارند که آن کالا، اصلی نیست تام، گاریبالدی زنگ و پیلچر77دریافتهاند که خریداران به دلایل زیادی اقدام به خرید کالاهای تقلبی میکنند از جمله :
گمان این که جنس تقلبی از جنس اصلی چیزی کم ندارد.
حمایت از بازار جنس تقلبی برای اظهار ناخرسندی از تجار بزرگ.
بیخیالی در مقابل حفاظت قانونی از حقوق مالکیت معنوی (تام، گاریبالدی زنگ و پیلچر، 1998).
مطالعات صورت گرفته در انگلستان نشان دادهاند که حدود یک سوم خریداران در صورتی که قیمت و کیفیت کالا مورد تأییدشان باشد، با علم و آگاهی کامل به خرید کالاهای تقلبی میپردازند. پوشاک و جوراب از فراوانترین کالاهایی بوده که تحت شرایط فوق خریداری شده است. تحقیقات یاد شده هم چنین نشان دادند که بیش از دو سوم مدیران بر این باورند که خریداران در بازارهایی که یک کارخانه در آن با بیشترین معضلات مربوط به مسأله تقلب رو به رو باشد، خواهان خرید یک کالای تقلبی میگردند.
2-8-4- گسترش کالاها و بازارها78
در اثر رشد تجارت جهانی، صنایع امکان ورود به بازارهایی را یافتهاند که تا چند سال پیش در اختیار نداشتند . ظهور یک طبقهی مرفه در کشورهایی همانند چین و هند منجر به ظهور بازارهایی برای عرضه کالاهایی با برندهای معروف و شناخته شده جهان گردیده است.
تولید و عرضه کنندگان کالاهای تقلبی سه کانال توزیع عمده برای خریداران فراهم کردهاند: تأسیس فروشگاههای خردهفروشی، کانالهای غیر رسمی مثل: بازار عتیقهفروشان و دستفروشان کنار پیادهرو و فروشگاههای زیرزمینی و البته اینترنت .در حالی که برای اینان دستیابی به هر نوع از بازار واقعی که در مراکز خردهفروش شکل میگیرد، دشوار مینماید، تحقیقات نشان دادهاند که فروش کالاهای تقلبی از این کانالها افزایش داشته است. بسیاری از کالاهای تقلبی را در قفسههای سوپرمارکتها نیز میتوان مشاهده نمود. یک شیوه بسیار متداول، توزیع کالاهای تقلبی از کانالهای رسمی است. گذری در خیابان کانال استریت79 شهر نیویورک، سانتی آلی80 لوس آنجلس یا نان جینگلو81 شانگهای، گواه حضور دستفروشان خیابانی زیادی است که همه رقم کالاهای تقلبی عرضه میدارند.
در خصوص قطعات خودرو یا هواپیما، لوازم بهداشتی و آرایشی، دارو و لوازم پزشکی و حتی لوازم تجملاتی، پیچیدگی زیاد توزیع ،این امکان را برای تولیدکنندگان کالاهای تقلبی فراهم میسازد که به راحتی به کپی و تقلید اقدام کنند.
اینترنت نیز امکاناتی در اختیار تولید و عرضه کنندگان کالاهای تقلبی قرار میدهد. اینترنت به آنها اجازه میدهد تا گسترهی فروش خود را تقریباً به سراسر جهان بکشانند. نشریه اکونومیست در سال 2003 اعلام داشته که هر سال 25 میلیارد دلار کالای تقلبی از طریق اینترنت خرید و فروش میشود. اکنون در واقع هر نوعی از کالاها از این طریق به فروش رسیده و موجبات مشریان را فراهم میآورد.
سازمان همکاری اقتصادی و توسعه پنج دلیل عمده برای جاذبه کالاهای تقلبی در اینترنت عنوان نموده است:
1- ناشناخته ماندن: تولید و عرضه کنندگان کالاهای تقلبی میتوانند با تجارت اینترنتی هویت خود را پوشیده نگاه داشته و ریسک ناشی از شناسایی خود را کاهش دهند.
2- انعطافپذیری: آنها میتوانند به راحتی یک سایت اینترنتی ایجاد نموده و در عرض یکی دو روز آن را برچینند یا انتقال دهند.
3- وسعت بازار: تعداد بیشمار تجارت کنندگان اینترنتی شناسایی و اقدام علیه تولید و عرضه کنندگان کالاهای تقلبی را دشوار میسازد.
4- رسایی بازار: اینترنت برای فروشندگان این امکان را فراهم میسازد که در تمام ساعات شبانه روز و با هزینهی ناچیز، اطلاعات تبلیغی خود را به خیل عظیم کاربران در سراسر جهان برسانند.
5- فریبکاری: نرمافزارها و تصاویر گسترده موجود در اینترنت به تولید و عرضه کنندگان کالاهای تقلبی امکان میدهد تا مجموعهای پدید آورند که اغلب بسیار مشابه صاحبان سایتهای برند اصلی است(سازمان همکاری اقتصادی و توسعه،2007)
سایتهای مزایدهای چون ایبی82 ستارههای درخشانی برای تولیدکنندگان کالاهای تقلبی هستند. ایبی ادعا دارد که در هر لحظه میزبان 50 میلیون فهرست مزایدهای است. نگاهی به شمار ارقام مطرح شده برای فروش در سایت ایبی بیانگر این واقعیت است که اغلب تولیدکنندگان اصلی به ندرت کالای خود را از طریق اینترنت عرضه کرده یا به دیگران مجوز میدهند که آن را در سایت خود عرضه نمایند. ناتوانی خریداران برای رؤیت دقیق اعلام عرضه شده توسط اینترنت، زمینه را برای فروش نوع تقلبی آن فراهم مینماید. تیفانی و کو83 برخلاف ادعای ایبی، مدعی هستند که تنها 5درصد اقلام عرضه شده توسط این شرکت مزایدهای اینترنتی، اصلی هستند(پانچ84،2007).داروهای مخدر تقلبی یکی از موارد خاص فروشهای اینترنتی مشکل آفرین را تشکیل میدهند. پارهای از عرضه کنندگان دارو به طریق آنلاین، قانونی هستند اما بسیاری از آن هستند که صرفاً به خاطر وجود تقاضا مبادرت به فراهمسازی داروهای نسخهای مینمایند. در خیلی از موارد این داروهای تقلبی فاقد ثمرات معالجهای بوده و زیانهای جبرانناپذیر به دنبال دارند.
2-8-5- برندهای قوی85 (معتبر) شناخته شده در سطح جهان
به دور از هر گزافهای میتوان گفت که صنایع هر سال میلیاردها دلار صرف ترویج برندهای خود در جای جای جهان مینمایند. به همین دلیل در هر زمان شمار زیادتری از مردم جهان از این برندها اطلاع مییابند. یکی از گرانبهاترین برندها، کوکاکولا است که ارزش بالغ بر 65 میلیارد دلار بر آن ذکر شده است. در فاصله کمی از آن برندهای: ماکروسافت، آیبیام، جنرال الکتریک86 هر کدام ارزشی حدود 50میلیارد دلار دارند. در دامنه 30میلیارد دلار برندهای: تویوتا، اینتل87، مک دونالد88، و دیزنی قرار میگیرند. مالبرو، ژیلت و لویس ویتون ارزشی حدود 20 میلیارد دلار برای هر یک از آنها عنوان گردیده است.
برندهای: گوچی، چنل، گپ، رولکس و هرمس89 نیز از جمله برندهای گرانبهایی هستند که در معرض تهدید جعل، تقلید و تقلب قرار دارند (بهترین برندهای جهان90، 2007). جهانی شدن امکان توسعه برندهای واقعی جهانی را فراهم آورده است. مصرف کنندگان در شانگهای، لندن، بمبئی و مسکو اکنون با این برندها کاملاً مأنوس میباشند. چنان که بیش از این تشریح گردید، مصرفکنندگان خواهان این برندها هستند اما بسیاری از آنها استطاعت خرید اقلام اصلی را ندارند. این فرصتی است برای عرضهکنندگان تا این نیاز را با تولید و عرضه برندهای تقلبی پاسخگو باشند.
2-8-6- ارادۀ ضعیف در سطح ملی و بینالمللی
به یک دلیل بسیار روشن، ریسک آغاز یک کسب و کار در تولید یک کالای تقلبی در بسیاری از کشورها بسیار پایین است و آن همان ارادهی ضعیف در حفظ حقوق مالکیت معنوی است.
گرچه برخی در خصوص لزوم حفظ حقوق مالکیت معنوی قوانین ملی و توافقات بینالمللی وجود دارد. اما به نظر میرسد این قوانین ناکافی باشند.
2-8-7- تعرفه و مالیات بالا91
پایین بودن موانع و محدودیتهای تجاری فرصتهایی در اختیار تولید و عرضهکنندگان کالاهای تقلبی قرار میدهد که کالای خود را در یک کشور تولید کرده و به جای دیگری صادر نمایند. جالب است که بالا بودن میزان تعرفه و مالیات نیز همین نتیجه را به دنبال میآورد. مصرف کنندگان عمدهای که برای این افراد ارزشمند هستند معمولاً خارج از بازارهای مطمئن و به خصوص در کشورهای کمتر توسعه یافته به سر میبرند. در مورد اقلام دارویی، ممکن است مصرفکنندگان ناظر بر موجودی آن در بازار بوده مشتاقانه خواهان کسب آن باشند. در شرایطی که دولتها بر روی قیمت یا عوارض واردات دارو اعمال کنترل شدید دارند، احتمال دارد که تولید و عرضهکنندگان انواع تقلبی آن دست به کار شده و نیاز بازار را با عرضه داروهای نامؤثر و حتی خطرناک ارزان قیمت، پاسخ دهند بسیاری از کشورهایی که تعرفههای بالا اعمال میکنند با مشکلات عدیده ای در این مورد رو به رو هستند.
در زمینهی کالاهای تجملاتی و لوکس نیز وجود مشکل مشابه دور از ذهن نمیباشد. آگهیهای تبلیغاتی و چیدمان چشمنواز این اقلام در ویترینها و مغازهها ایجاد تقاضا میکند در حالی که قیمتهای بالا خریداران را از تأمین تقاضا بازمیدارد و این بهترین فرصت برای تولید و عرضه نوع تقلبی و ارزان کالاست تا نیاز مشتریان را برآورده سازد.
2-9- تعریف کالاهای با برند لوکس یا معتبر
در ادامه، ابتدا به تعریف کالاها با برند لوکس می پردازیم، سپس سعی می کنیم درک کاملی از نگرش ها و انگیزه های مصرف کنندگان از خرید کالاهای لوکس ارائه کنیم. بعد از توضیح در مورد تمایل برای کالاهای لوکس، به بررسی ادبیات موضوعی و یافته های قبلی در این زمینه می پردازیم.
مفهموم لوکس عموما به صورت متفاوت و اغلب با معانی متناقص با یکدیگر به کار می روند، در سال 2008 نهایتا دانت و همکارانش92 تعریف کاملی از برند لوکس ارائه کردند.
طبق تعریف آن ها یک برند لوکس باید:
در بین یک طبقه مصرف نما93 قرار بگیرد که ظاهرا نشان می دهند نسبت به قیمت حساسیت ندارند.
نشان دهد که برندی گران قیمت است یا حتی تاثیر مثبتی بر تصویرشان می گذارد.
بیان کند که ادراک از قیمت نقش کمی در رفتار مصرف کنندگان به سمت خرید دارد.
مور و بیرتوستل94 (2005) چهار ویژگی اساسی برای برندهای لوکس برشمردند:1 )بیان کننده انحصار محصول در دست طبقه مصرف کننده 2) هویت برند به خوبی شناخته شده است 3)لذت بردن از آگاهی برند و کیفیت بالا 4) و حفظ سطح فروش و وفاداری مصرف کننده (نونو و کلوچ95، 1998).
برندهای لوکس را به عنوان کالاهایی تعریف کردند که نسبت سودمندی عملیاتیشان نسبت به قیمت پایین است درحالیکه نسبت سودمندی نامحسوس بودن و موقعیتشان به قیمت بالاست. کالاها یا برندهای لوکس در شرایط نسبی و مطلق گران قیمت می باشند (تات96، 2010، 22). به علاوه این کالاها در برخی مواقع به عنوان کالاهای کم ارزشی درنظر گرفته می شوند که مزیت کارکردی شفافی در مقایسه با کالاهای غیر لوکس همتایشان ندارند (دوبوا و دوکیسن97، 1992). این برندها دارای مطلوبیتی فراتر از کارکردشان هستند و برای استفاده کنندگانشان از طریق مالکیت آنها یک جایگاه خاص فراهم می کند. این جذابیت و مطلوبیت آنها نتیجه کمیاب بودن آن ها در توزیع و مرتبط بودن آن ها با طبقه خاصی از مصرف کنندگان می باشد (مور و بیرتوستل، 2005).
بنابراین، جلوه های تمایز مشتریان ممکن است از طریق بدست آوردن یا پوشیدن نمونه مدهای لوکس نمایش داده شود که این باعث کمک به افراد برای ایجاد هویت شخصی منحصربفرد می شود (تات، 2010، 23).
بطور معمول، عبارت کالاهای لوکس تعریف شده به عنوان کالاهایی که بصورت انحصاری استفاده می شود و یا برای نمایش دادن یک برند خاص که برای استفاده کننده آن علاوه بر مفید بودن در کارکردهایش، پرستیژ نیز به همراه دارد (گراسمن و شاپیرو98، 1998). یک تعریف از صنایع کالاهای لوکس به عنوان یک اصطلاح جمعی برای شرکت هایی که در کنار فروش محصولات با کیفیت در اصل به جایگاه، عواطف، منافع، پرستیژ (کونیگس و اسچیرچ99، 2006، 3). یکی از شرکت های تحقیقاتی به نام اینتربرند100 سه ویژگی اساسی با عنوان شهرت و اعتبار،جایگاه نمادین و فروش و حضور جهانی را برای برندهای لوکس پیشرو شناسایی کرده است (اینتربرند، 2008).
2-9-1- مصرف کالا با برندهای لوکس
تأکید بر برندهای لوکس در بازارهای نو ظهور در حال افزایش می باشد این در حالی است که در گذشته شرکت های تولید کننده کالاهای لوکس فقط تمرکز خود را بر روی ایجاد بازارها گذاشته بودند(آلن101، 2007). هر برند لوکس بیانگر یک کالای با کیفیت، کمیاب و قیمت بالا می باشد(مورتلمنس102، 2005). یک مطالعه به وسیله دوبیس، زیلار و
