
قابليت تغيير در امور تجاري با امكانات نامحدود فراهم ميآورد.
اتخاذ يك دورهي چهارساله در اقدامات سطح پايين فضايي در نتيجهي يك سري از وقايع با فاجعهي شاتل فضايي چلنجر شروع شد كه همهي سيستمهاي پرتاپ موشك را متوقف ساخت و يكچهارم يك قرن به طول انجاميد تا رشد پايدار و عملكردي ثابت در اقدامات فضايي مخصوصاً ارتباطات فضايي بوجود آيد.
به دليل نقص اساسي در قابليت پرتاپ موشك كه با مسائل اقدامات پوشش فضايي توسط پرداخت خسارت و دسترسي موقتي به فرستندهي خودكار، همراه است احكام ارتباطات داخلي ماهوارهاي امریکا به يك توقف واقعي رسيده است.
بازار ارتباطات فضايي يك ترقي تند و سريع را تجربه كرده كه دليل خوبي را براي پيشبيني اينكه ارتباطات فضايي طوري پيشرفت خواهد كرد كه همهي مسيرها در سال 1988 و 1989 را مورد انتظار قرار مي دهد. به طور قطع اين بيشترين زمينهي بازاري را در اقدامات فضايي در اصطلاحات اجتماعي به علاوه ارزش اقتصادي با رشد زياد در آينده در بردارد. در مسير بررسيها براي گرايشهاي بينالمللي در اقدامات فضايي در پايان 1989، در قلب 173 ماهواره كه بين 1989 و 2000 پيشبيني ميشود، اين وضعيت به طور مشخص به تداوم ارتباطات فضايي به عنوان پيشگام در امور فضايي اشاره ميكند. نزديك به 1850 فرستندهي خودكار در دنيا در پايان 1988، براي اينتلست 33% ، U.S 36%، كانادا 6%، اروپا 8%، ژاپن 4%، و بخش باقيماندهِ دنيا 13% است. در سال 1992 تعداد فرستندههاي دنيا با 2500 كه با تغيير فاحش 16% و 9% براي ژاپن و اروپا و همراه بود و حتي پيشبيني ميشود كه قابليت U.S و اينتل ست به 31% و 29% كاهش يابد.
يك دستهي مافوق تر از ماهوارهها به مشتريان اجازه ميدهد تا سريهاي زميني با تجملات كمتر براي بهرهبرداري از سيستمها داشته باشند از آنجائي كه جديداً تكنولوژيهاي پيشنهاد شده قدرت توسعههاي بزرگ را در اساسي گستردهتر از مشترياني را داشته باشد كه با فرستندههاي قديمي خداحافظي كنند.
توسعهي ارتباطات فضايي بر رشد سرويسهاي جديد مثل پيشبيني مستقيم تلويزيوني ارتباطات تجاري ديجيتال غيرمتمركز و ارتباطات فضايي با واحدهاي قابل انتقال، تكيه دارد.
جوانب مهم ديگر در يك توسعهي روبه فزوني در بازار ارتباطات فضايي دنيا مشاركت دارد كه در تكنولوژي ايستگاه زميني به علاوه تقليل مقررات گسترش يافته است.
پيشگوييهاي مدت زمان طرحهاي 2000-1989 يك بازار 7/13-7/10 بيليون دلاري است كه تقريباً دو برابر دورهي قبلي است. اين امر در حدود يك بازار 153 تا 195 ماهواره به قيمت 70 ميليون دلار براي هر ماهوارهي ارتباطي است.
ارزش اجتماعي ارتباطات ماهوارهاي حتي در تخمين بسيار حيرتآور است و بر عوامل متغير افزايش بها تكيه دارد چرا كه اقدامات اقتصادي مفيدي در بازبيني بعد بسيار سخت ميباشد و در مواردي كه در بالا اشاره شد، بايستي به شرايط لازم مراجعه شود. به علاوه، مزاياي اوليهي اجتماعي ميتوانند چشماندازهاي مالي مطلوب و درازمدتي را ايجاد نمايند. عامل بالقوهي ارائه شده با مزاياي قابل توجه در ارتباطات، مربوط به فنون و علوم ميتوانند يك فاكتور عمده در رشد تدريجي شكافها بين كشورهاي صنعتي و كمتر توسعه يافته، ارائه ميشود.
در ميان اهداف مالي و اجتماعي با همكاري جهاني به عنوان ابزار ضروري، نتيجهي پاياني برقراردادهاي اجتماعي جهاني تكيه خواهند داشت كه به طور كل در جستجوي توازن بين منافع جهاني و داخلي ميباشند.1
