حاکی از تفاوت معنی‌دار فرصت‌های سرمایه‌گذاری در بین صنایع مختلف بوده و همچنین عدم تأثیر استراتژی‌های سرمایه در گردش بر فرصت‌های سرمایه‌گذاری دارد.
تحقیقی تحت عنوان « سیاست‌های سرمایه در گردش و ریسک شرکت » توسط زهدی و همکاران بر روی صورت‌های مالی شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران در سال 1389 انجام گرفت . نتايج تحقيق حاكي از آن است كه بين سياست سرمايه در گردش و ريسك شركت رابطه مثبت و معنی‌دار وجود دارد. ديگر یافته‌های تحقيق نيز حاكي از آن است، كه بين اندازه شركت و ريسك ، يك رابطه مثبت و معنی‌دار وجود دارد.
تحقیقی تحت عنوان « بررسی تأثیر سیاست‌های سرمایه در گردش بر بازده سرمایه‌گذاری شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران » توسط نوفرستی و محمد زاده در صنایع شیمیایی و غذایی در سال1388 انجام گرفت . نتايج تحقيق نشان داد که با افزایش سرمایه در گردش و کاهش ریسک عدم توانایی بازپرداخت بدهی‌ها بازده سرمایه‌گذاری افزایش می‌یابد ولی میزان افزایش سرمایه در گردش نباید از متوسط صنعت باشد چون در این صورت باعث کسب بازده بالاتر نمی‌شود .
تحقیقی تحت عنوان « رابطه بين استراتژي سرمايه در گردش و معيارهاي سودآوري شرکت‌ها در بورس اوراق بهادار تهران » توسط مالکی نیا و همکاران بر روی شرکت‌های خودرو، داروسازی و كاني در سال1390 انجام گرفت . نتايج تحقیق نشان داد که بين سود هر سهم و نرخ بازده حقوق صاحبان سهام با استراتژي مديريت سرمايه در گردش رابطه معنی‌دار و مستقيم وجود ندارد ، ولي بين استراتژی‌های مديريت سرمايه در گردش و نرخ بازده سرمایه‌گذاری رابطه معنی‌دار مستقيم ولي نه‌چندان قوي وجود دارد.
تحقیقی تحت عنوان « بررسی تأثیر مدیریت سرمایه در گردش بر عملکرد مالی شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران » توسط کاکا
