
خوابگاهها با مشکلاتي در زمينه امکانات فرهنگي روبرور هستند در پژوهش پيامني (1375) در بين دانشجويان مقيم خوابگاههاي مجردي دانشجويي دانشگاههاي علوم پزشکي تهران نيز حاصل شده بود.
نتيجه آزمون فرضيه شماره 6 بيانگر اين است که بين دانشجويان مقطع کارشناسي با دانشجويان کارشناسي ارشد و دکتري به لحاظ ميزان مشکلات فرهنگي، تفاوت معنيداري وجود دارد(جدول 4- 54). به عبارت ديگر ميزان مشکلات فرهنگي در بين دانشجويان مقطع کارشناسي بيش از دانشجويان کارشناسي ارشد و دکتري است. در اين زمينه بايد گفت دانشجويان مقطع کارشناسي به دليل سن، تجربه و همچنين منزلت اجتماعي پايينتر در مقايسه با دانشجويان تحصيلات تکميلي بيشتر در معرض رفتارهاي فرهنگي نامناسب از سوي خودشان و حتي هماتاقيها هستند.
نتيجه آزمون فرضيه شماره 6 نشان داد که بين دانشجويان مجرد و متأهل به لحاظ ميزان مشکلات فرهنگي، تفاوت معنيداري وجود دارد(جدول 4- 55). به عبارتي ميزان مشکلات فرهنگي در بين دانشجويان مجرد بيش از دانشجويان متأهل است. اين يافته نيز در راستاي يافته قبلي است. چرا که افراد مجرد در مقايسه با افراد متأهل، تقيد کمتري احساس ميکنند و تمايل دارند که از اين فرصت براي انجام برخي از رفتارهايي که در دوره متأهلي امکانپذير نيست استفاده کنند. به طور کلي فضاي ذهني يک فرد متأهل در مقايسه با افراد مجرد در زمينه مسائل فرهنگي به مراتب متفاوت است.
5 – 3 – پيشنهادات کاربردي
در اين بخش از پژوهش با توجه به بررسيهاي بعمل آمده پيرامون موضوع و با استناد به نتايج و يافتههاي تحقيق، پيشنهادات زير ارئه ميگردد:
– بر اساس يافتههاي جدول (4 – 9) و جدول (4 – 12) پيشنهاد ميگردد با فراهم نمودن امکانات و تفريحات سالم و مهيج از قبيل سهولت دسترسي به خدمات رايانهاي و اينترنتي، کتابخانههاي مجهز، مسابقات ورزشي و اردوهاي علمي سياحتي زيارتي بستري مناسب براي رفتارهاي سالم دانشجويان بوجود آيد.
– بر اساس يافتههاي جدول (4 – 14) پيشنهاد ميشود در انتخاب مديريت خوابگاه دقت بيشتري به عمل آيد و افرادي انتخاب شوند که توانايي و مهارت لازم براي برقراري ارتباط با قشري فرهيخته و فرهنگي را داشته باشند. همچنين گروه يا سازماني مستقل از دانشجويان خوابگاهي بدون وابستگي به سرپرستي خوابگاه ايجاد گردد که منعکس کننده نظرات مفيد و سازنده دانشجويان به مسئولين باشد. از اين گروه به عنوان ابزاري براي اعمال نظارت و کنترل اجتماعي نيز ميتوان استفاده نمود.
– بر اساس يافتههاي جدول (4 – 17) و با توجه به مشکلات دانشجويان در زمينه فضاي کسالتآور محيط خوابگاهي، پيشنهاد ميگردد تمهيدات لازم در اين مورد انديشه شود و با افزودن مراکز تفريحي و نشاطآور ويژه جوانان، زمينه تفريحات سالم آنها فراهم گردد.
– بر اساس يافتههاي جدول (4 – 33) برگزاري کلاسها و کارگاههاي آموزشي در ترمهاي و سالهاي اوليه تحصيل دانشجويان جديد در جهت آشنايي آنان با فرهنگ و محيط اجتماعي و جغرافيايي شهري که در آن تحصيل خواهند کرد، همچنين در راستاي آگاهي آنان از اقوام و اقليتهاي مختلف و مواردي از اين دست ميتواند در جهت آشنايي دانشجويان با حدود و تکاليف خود در محيط خوابگاه موثر واقع گردد و در ضمن به تقويت و تسهيل روابط اجتماعي آنان کمک نمايد که همه اينها در جهت کاستن از مشکلات اجتماعي فرهنگي دانشجويان در محيط دانشگاه و بويژه خوابگاه عمل مينمايد.
– بر اساس يافتههاي جدول (4 – 33) ارائه جزوهها و بروشورهاي مرتبط با اطلاعات کلي شهر محل تحصيل دانشجويان (در اينجا شهر يزد) شامل مشخصههاي جغرافيايي، اجتماعي، تاريخي، فرهنگي و … در بدو ورود به دانشگاه به دانشجويان جديد ميتواند اقدام مثبت و مفيد ديگري در جهت تضعيف مشکلات فرهنگي دانشجويان خوابگاهي محسوب شود. همچنين پيشنهاد ميگردد دانشگاه يزد در ابتداي ورود دانشجويان غيربومي براي آنان کلاسهاي توجيهي به منظور آشنايي آنان با محيط جغرافيايي و فرهنگي يزد که توسط متخصصان فرهنگ و جغرافياي يزد برنامهريزي ميشود برگزار نمايد.
– بر اساس يافتههاي جدول (4 – 54) پيشنهاد ميشود دانشجويان مقطع کارشناسي مورد توجه بيشتري قرار گيرند و اين گروه مبناي اصلي برنامهريزيهاي فرهنگي و تخصيص امکانات و … قرار گيرد.
5 – 4 – پيشنهاد براي تحقيقات آتي
– پيشنهاد ميگردد پژوهشي درباره اولويتسنجي نيازهاي فرهنگي دانشجويان انجام شود تا مشخص گردد مهمترين نيازهاي فرهنگي دانشجويان به ترتيب اولويت چيست تا بتوان بر اين اساس، برنامهريزيها و اقدامات عملي لازم در اين باره را انجام داد.
– پيشنهاد ميشود در مورد دغدغهها و دلمشغوليهاي فرهنگي دانشجويان در زمينه مسايل فرهنگي تحقيق شود و پس از شناسايي اين دغدغهها، در جهت رفع آنها تلاش گردد.
– پيشنهاد ميگردد با توجه به اينکه اين پژوهش در خوابگاه يک دانشگاه دولتي صورت گرفت در سطح خوابگاه يک دانشگاه غيردولتي (آزاد، غيرانتفاعي و …) نيز صورت پذيرد و نتايج با هم مقايسه گردد.
– پيشنهاد ميگردد باتوجه به اينکه پژوهش در سطح خوابگاههاي پسران گرفت پژوهش مشابهي در سطح خوابگاه دختران نيز صورت گيرد تا بتوان ضمن مقايسه يافتهها با يکديگر، به نتايج دقيقتري دست يافت.
منابع و مآخذ (فارسي و غيرفارسي)
ابولقاسمي م. 1385. شناخت فرهنگ. تهران: عرش پژوه،251صفحه.
ادگار ا ، سجويک پ. 1387. مفاهيم بنيادي نظريه فرهنگي. ترجمه م مهاجر ، م نبوي. تهران: آگه،381صفحه.
آدمی،ع . 1386.تولید دانش یک فرایند فرهنگی.دانشگاه تمدن ساز، ویژه نامه مهندسی فرهنگی:6-5.
اسماعيلي ر. 1387. برنامهريزي امور فرهنگي ايران. کارشناسي ارشد برنامه ريزي فرهنگي. دانشگاه آزاد واحد خوراسگان،289صفحه.
افروغ ع. 1375. خرده فرهنگها ووفاق اجتماعی . فصلنامه نقد ونظر، شماره 7و8 :171-157.
افشاني ع. 1385. تبيين جامعه شناختي گرايش به خرافات در ايران. پاياننامه کارشناسي ارشد، دانشگاه اصفهان، اصفهان.
افقي ن، صادقي ع. 1388. مطالعه تطبيقي ارزشها و هنجارها و رابطه آنها با آنومي. تحقيقات فرهنگي، دوره دوم، شماره 8 : 106-65.
ببي ا. 1384. روشهاي تحقيق در علوم اجتماعي (نظري – عملي). ترجمه ر فاضل، تهران: سازمان مطالعه و تدوين كتب علوم انساني دانشگاهها (سمت)،1019صفحه.
بيات ذ، لطيفي غ ، صمارم ع. 1388. بررسي ميزان رضايت دانشجويان ساكن خوابگاههاي دانشگاه علامه طباطبايي از برنامههاي فرهنگي دانشگاه و عوامل مرتبط با آن. پايان نامه کارشناسي ارشد، دانشکده علوم اجتماعي، دانشگاه علامه طباطبايي.
بيتس د، پلاگ ف. 1387. انسان شناسي فرهنگي. ترجمه م ثلاثي. چاپ دوم. تهران: علمي،829صفحه.
پاک سرشت،م. 1383.کاوشی درباره روش تدریس در دانشگاهها. مجله علوم تربیتی وروانشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز، سال یازدهم، شماره 3و4.
پيامني ش. 1375. بررسي مشكلات اقامت در خوابگاه از ديدگاه دانشجويان مقيم خوابگاههاي مجردي دانشجويي دانشگاههاي علوم پزشكي تهران. پايان نامه کارشناسي ارشد، دانشگاه تهران.
تريانديس هري س. 1388. فرهنگ ورفتار اجتماعي. ترجمه ن فتي . چاپ سوم. تهران: رسانش باهمکاري نشر جامعه شناسان،470صفحه.
توحيدلو ا. 1388. بررسي تاثير عوامل خانوادگي بر وضعيت فرهنگي دانشگاهيان در دانشگاه آزاد اسلامي واحد رودهن. فصلنامه پژوهش اجتماعي، سال دوم، شماره سوم: 99-77.
توسلي غ. 1380. نظريه هاي جامعهشناسي. تهران: سمت،481صفحه.
جعفري م. 1388. فرهنگپيروفرهنگ پيشرو.چاپ چهارم.تهران:موسسه تدوين و نشرآثار علامه جعفري، 237 صفحه.
حافظ نيا م. 1381. مقدمهاي بر روش تحقيق در علوم انساني. تهران: انتشارات سمت، 348 صفحه.
حقيقي ا. 1376. الفباي فرهنگ. تهران: پارسا، 176 صفحه.
خورشيدي ع و همکاران .1378. روشهاي پژوهش در علوم رفتاري از نظريه تا عمل. تهران: نوين پژوهش، 592 صفحه.
ديليني ت. 1387. نظريه هاي کلاسيک جامعهشناسي . ترجمه ب صديقي ، و طلوعي. تهران: نشر ني،496 صفحه.
رفيع پور ف. 1377. توسعه و تضاد. تهران: شرکت سهامي انتشار،599صفحه.
ذکايي م. 1386. فرهنگ مطالعات جوانان. تهران: آگاه،184صفحه.
رابرتسون ا. 1385. درآمدي بر جامعه(با تاکيد بر نظريه هاي کارکردگرايي، ستيزو کنش متقابل نمادي). ترجمه ح بهروان.چاپ چهارم. مشهد: آستان قدس رضوي،440صفحه.
رئوفی،م.1384. نقش دانشگاه درتوسعه فرهنگی.پژوهش و برنامه ریزی در آموزش عالی، شماره10، 106-79.
رشیدی،ع. 1389. نقش دانشگاه در توانمندسازی فرد وجامعه. مهندسی فرهنگی،شماره 49و50، 44-34.
رفيعپور ف. 1385. تکنيکهاي خاص تحقيق در علوم اجتماعي. چاپ چهارم. تهران: شرکت سهامي انتشار، 224صفحه.
رفيع پور ف. 1387. آناتومي جامعه. چاپ پنجم. تهران: شرکت سهامي انتشار،582صفحه.
ريتزر ج. 1388. نظريه جامعهشناسي در دوران معاصر.ترجمه م ثلاثي. چاپ چهاردهم. تهران: علمي،888صفحه.
ساروخاني ب. 1376. درآمدي بر دايره المعارف علوم اجتماعي. تهران: کيهان.
ستوده ه. 1389. آسيبشناسي اجتماعي(جامعهشناسي انحرافات). چاپ بيست و يکم. تهران: آواي نور،247صفحه.
سليمي ع، داوري م. 1380. جامعهشناسي کجروي: مجموعه مطالعات کجروي و کنترل اجتماعي، جلد اول (زير نظر غلامرضا صديق اورعي). قم : پژوهشکدهي حوزه و دانشگاه،608صفحه.
سيفاللهي س. 1367. مباني جامعهشناسي. تهران: انتشارات دانشگاه پيام نور.
شجاع م، جويباري ل، قرباني م. 1387. «بررسي فراواني مصرف و علل گرايش به سيگار در دانشجويان سلکن خوابگاههاي دانشگاه علوم پزشکي گلستان در سال 87». پژوهنده، سال پانزدهم شماره 3، پي در پي 75: 128-123.
صالحي اميري ر. 1386 ، مفاهيم و نظريه هاي فرهنگي. تهران: ققنوس،264صفحه.
صالحي م. 1352. جامعهشناسي معاصر. تهران: دانشکده علوم ارتباطات اجتماعي.
طالبي ا. 1385. رهيافتي در روششناسي بررسي مسائل فرهنگي. ماهنامه مهندسي فرهنگي، شماره 6و7،صفحه46.
فاضلي ن. 1387. فرهنگ و دانشگاه(منظرهاي انسانشناسي و مطالعات فرهنگي). تهران: نشر،374صفحه.
فروتن ح. 1389. تعيين ميزان تاثيرپذيري فرهنگي دانشجويان از فرهنگ هاي يکديگر در خوابگاههاي آموزشکدههاي فني پسرانه استان اصفهان در سال تحصيلي 1389-1388. پايان نامه کارشناسي ارشد، دانشکده علوم تربيتي ،دانشگاه آزاد اسلامي واحد خوراسگان، اصفهان.
فکوهي ن. 1383 . انسانشناسي شهري. تهران: نشرني،608صفحه.
فيتز پاتريك ت. 1381. نظريه رفاه: سياست اجتماعي چيست؟. ترجمه ه همايونپور . تهران: مؤسسه عالي پژوهش تأمين اجتماعي و گام نو،442صفحه.
قاسمي و. 1380. گونهشناسي و تبيين فرهنگ سياسي دانشجويان شاغل به تحصيل در ايران سال تحصيلي 80-1379، پاياننامه دكتري جامعهشناسي، دانشگاه اصفهان.
قلي زاده آ. 1388. جامعهشناسي فرهنگي. کارشناسي ارشد مديريت و برنامه ريزي فرهنگي، دانشگاه آزاد اسلامي واحد خوراسگان،166صفحه.
قلي زاده آ. 1387. درآمدي بر جامعهشناسي. اصفهان: دانشگاه آزاد خوراسگان،282صفحه.
کامران ف، حسيني س، ذبيحينيا خ. 1388. بررسي مشکلات فرهنگي-اجتماعي زندگي آپارتماني شهر جديد پرديس. فصلنامه پژوهش اجتماعي، سال دوم، شماره پنجم: 40-21.
کلدي ع، فلاح ف. 1388. بررسي کارکردها و مشکلات اجتماعي و فرهنگي دانشگاهها از نظر دانشجويان (مطالعه موردي: دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات). پژوهشنامه علوم اجتماعي، سال سوم، شماره اول: 92-73.
کوزر ل. 1380 ، زندگي و انديشه بزرگان جامعهشناسي.ترجمه م ثلاثي. چاپ نهم. تهران: علمي،627صفحه.
گيدنز آ. 1376 . جامعهشناسي .ترجمه م صبوري. تهران: نشر ني،886صفحه.
لهسايي زاده ع. 1368. نظريات مهاجرت. شيراز: نويد،268صفحه.
مثنوي ع، سام آرام ع، حسيني س، آقابخشي ح. 1384. نگرش دانشجويان خوابگاهي دانشگاه علوم پزشکي ايران در مورد رفتارهاي انحرافي در خوابگاهها. مقالات پژوهشي، دوره ششم، شماره چهارم: 25-20.
مجاهدي ل، رضادوست ک ، نواح ع. 1389. بررسي عوامل اجتماعي و فرهنگي مؤثر
