
افزایش حساسیت اوراق بدهی به اطلاعات، افزایش مییابد (اپلر و همکاران37، 1999).
2-10- اختلاف قیمت پیشنهادی خرید و فروش سهام
قیمت پیشنهادی خرید سهام38، به قیمتی گفته میشود که سرمایه گذاران برای خرید سهام خاصی پیشنهاد میکنند. قیمت پیشنهادی فروش سهام39، به قیمتی گفته میشود که فروشنده سهام برای فروش آن سهم پیشنهاد میکند. به اختلاف بین قیمت پیشنهادی فروش سهام و قیمت پیشنهادی خرید سهام، «اختلاف قیمت پیشنهادی خرید و فروش سهام» گفته میشود که به دو صورت قابل محاسبه است:
الف- اختلاف قیمت پیشـنهادی خرید و فروش مطـلق سهام: با استفاده از فرمول زیر به دست میآید که در تحقیق دمستز (1968) به کار گرفته شده است.
〖BA〗_i= 〖AP〗_i- 〖BP〗_i
BAi: اختلاف قیمت پیشنهادی خرید و فروش نسبی سهام شرکت i در دوره زمانی مورد بررسی
APi: بهترین قیمت پیشنهادی فروش سهام شرکت i در دوره زمانی مورد بررسی
BPi: بهترین قیمت پیشنهادی خرید سهام شرکت i در دوره زمانی مورد بررسی
در یک چنین وضعیتی دارندگان اطلاعات نهانی و محرمانه بر پایه این اطلاعات اقدام به مبادله کرده و بازده غیرعادی در مقابل سایر مبادله کنندگان، کسب میکنند که نتیجه آن این است که قیمتهای مبادله نه بر پایه کیفیت واقعی اوراق بهادار بلکه بر اساس هیجانهای کاذب بازار شکل گرفته که معرف ارزش واقعی اوراق مذکور نبوده و ارزش ذاتی آنها بسیار دورتر از قیمت مبادله آنها شده و در این بازارها اغلب معامله کنندگان بجز عده اندکی که به اطلاعات محرمانه و زیادی دسترسی دارند به دلیل قضیه «گزینش نادرست» ناشی از عدم توانایی در تصمیم گیری درست ضرر خواهند کرد. ایتکن و فرانکو40 در سال 1996 و استول41در سال 1989 نشان دادند که فاصله بین قیمت پیشنهادی خرید و فروش بخش عمده ای از هزینه های کلی مبادلات اوراق بهادار را تشکیل میدهد (ایتکن و فرانکو، 1996 و استول، 1989).
جورج، کیل و نیمالندران42 (1991) فاصله پیشنهادی قیمت خرید و فروش سهام را در سه جزء به شرح زیر دسته بندی کردند:
1- هزینه های انجام سفارش43
2- هزینه های نگهداری44
3- هزینه های گزینش نادرست45
بروچمن و چونگ46 (1999)نشان دادند که هزینه های گزینش نادرست مهمترین بخش دامنه پیشنهادی خرید و فروش در اغلب بازارها خواه با درجه کارایی بالا و پایین میباشد. به ویژه اگر معامله کنندگان احتمال معامله با معامله گران حرفه ای بدهند جزء هزینه گزینش نادرست را افزایش میدهند (کالاهن47، 1997).
ب- اختلاف قیمت پیشنهادی خرید و فروش نسبی سهام: این مدل توسط چیانگ و ویکنتاش (1986) مورد استفاده قرار گرفت و از طریق فرمول زیر به دست محاسبه میشود.
در رابطه فوق، هرچقدر اختلاف قیمت پیشنهادی خرید و فروش سهام (BAi) به صفر نزدیکتر باشد، عدم تقارن اطلاعاتی کمتر است.
2-11-مبانی نظری تفاوت قیمت پیشنهادی خرید و فروش
زمانی که اوراق بهادار انتشار مییابند به موجودیت خود در بازار ادامه میدهند تا بازخرید شوند یا به سر رسید پرداخت برسند. اما برخی دیگر از انواع اوراق بهادار را عده ای فروخته و عده ای دیگر خریداری میکنند. بنابراین دو نوع بازار خواهیم داشت، نوع اول بازاری است که برای تمامی اوراق بهادار وجود دارد و نوع دوم بازاری است که جریان خرید و فروش همان اوراق بهادار را در طی زمان پیگیری میکنند. در شکل (2-3)این دو بازار و نحوه به تعادل رسیدن عرضه و تقاضا در آنها نشان داده شده است.
نمودار سمت چپ، که بازار موجودی را نشان میدهد، نمایانگر یک عرضه ثابت و تقاضایی به شکل اریب رو به پایین با توجه به قیمت اوراق بهادار میباشد. هر چه قیمت اوراق بهادار کمتر باشد، تقاضا برای آن بیشتر خواهد بود. نمودار سمت راست، بازار در جریان را در هر واحد نشان میدهد. در این نمودار، عرضه ثابت نخواهد بود و به صورت اریب رو به بالا میباشد. تعادل در نمودار سمت چپ زمانی اتفاق میافتد که قیمت در سطح pe باشد. در نمودار سمت راست جریان عرضه و تقاضا در نقطه ای یکدیگر را قطع میکنند. آن نقطه جایی است که عرضه اوراق بهادار با تقاضای آن به تعادل رسیده است، که این تعادل در نقطه pe تشکیل شده است.
شکل (2-3) نحوه تعادل در دو منبع، مجله تحقیقات مالی (1381)، شماره 13-14
اگر هر دو بازار به تعادل برسند، تعادل کلی ایجاد خواهد شد. در تعادل کلی قیمت اوراق بهادار در هر دو بازار برابر خواهد بود.
شکل (2-4) تفاوت قیمت خریدوفروش،مجله تحقیقات مالی (1381)،شماره13-14
در شکل (2-4)نیز همچنان قیمت تعادلی برقرار میباشد. اما در بازار واقعی این قیمتهای معاملاتی است که مورد توجه قرار میگیرد. این قیمتها، تفاوت پیشنهاد خرید و فروش بازار سازها48 است. قیمتی که بازار ساز اوراق بهادار را میخرد، قیمت پیشنهادی خرید و قیمتی که با آن اوراق بهادار را میفروشد، قیمت پیشنهادی فروش نامیده میشود. اختلاف بین دو قیمت شکاف قیمت پیشنهادی خرید و فروش میباشد. اگر بیشتر از یک بازار ساز وجود داشته باشد تفاوت بالاترین قیمت پیشنهادی خرید و پایینترین قیمت فروش را شکاف قیمت پیشنهادی خرید و فروش بازار مینامند و نقطه تعادلی جایی بین قیمت پیشنهادی خرید و فروش بازار قرار میگیرد.
در یک بازار مالی سازمان یافته، نقش بازار سازان ایجاد جریان دو طرفه قیمت برای پیشنهاد خرید و پیشنهاد فروش در تمام شرایط میباشد. به طور خلاصه، بازار سازها مسئولیت تنظیم بازار را به عهده خواهند داشت و برای اجرای این وظیفه آنان باید موجودی مناسبی از اوراق بهادار را داشته باشند تا بتوانند نوسانات قیمت را کنترل نمایند. نگهداری موجودیها برای این افراد هزینههایی را در بر خواهد داشت که از طریق اختلاف قیمت پیشنهادی خرید و فروش اوراق بهادار، این هزینهها را جبران میکند. در نمودار 2-4 درآمد بازار سازان به صورت هاشور زده نشان داده شده است. در واقع به بیان ریاضی میتوان گفت که Q (pa- pb) درآمد بازار سازانمیباشد.
یکی از عوامل مهم در تصمیم گیری، اطلاعات مناسب و مرتبط با موضوع تصمیم گیری است. هنگامی که اطلاعات به صورت نابرابر بین افراد توزیع شده باشد، میتواند منجر به نتایج متفاوتی نسبت به موضوعی واحد شود. چنین پیامدی به اصطلاح عدم تقارن اطلاعاتی49 نامیده میشود. بنابراین، پیش از این که خود اطلاعات برای فرد تصمیم گیرنده مهم واقع شود، این کیفیت توزیع اطلاعات است که باید به صورت دقیق مورد ارزیابی قرار گیرد.
اکثر سرمایه گذار بالقوه، مردم عادی هستند که تنها راه دسترسی آنها به اطلاعات مهم شرکتها، اطلاعیه های منتشر شده توسط خود شرکتها است. حال اگر در بین سرمایه گذارانی که در بازارهای سرمایه مشغول فعالیت هستند، معامله کنندگانی باشند که از نظر اطلاعاتی نسبت به سایرین در موقعیت بهتری باشند قادر خواهند بود که عرضه و تقاضای بازار را تحت تأثیر قرار داده و به اصطلاح منجر به شکاف قیمتی شوند. دلیل اصل این شکاف قیمتی توزیع نابرابر اطلاعات در بازار سرمایه میباشد که بر طبق آن معامله کنندگان مطلع50 نسبت به سایرین در موقعیت بهتری جهت تصمیم گیری مناسبتر قرار میگریند.
هنگامی که اطلاعات جدیدی از وضعیت و عملکرد شرکتها در بازار منتشر میشودتوسط تحلیل گران، سرمایه گذاران بالقوه و بالفعل در بازار و سایر استفاده کنندگان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و بر مبنای آن تصمیم گیری نسبت به خرید و فروش سهام صورت میگیرید.
اطلاعات و نحوه واکنش بازار به آنها بر رفتار استفاده کنندگان به خصوص سهامدار بالقوه و بالفعل تأثیر گذاشته و منجر به افزایش یا کاهش قیمت و حجم مبادلات سهام میشود. بنابراین در صورت انتشار اطلاعات به صورت نامتقارن، سرمایه گذاربه واسطه عدم تقارن اطلاعاتی واکنشهای متفاوتی را به آنهامیدهند که این امر تحلیلهای نادرست و گمراه کننده ای از وضعیت بازار را به همراه خواهد داشت. مطالب فوق، بیانگر اهمیت موضوع عدم تقارن اطلاعاتی و تأثیر غیر قابل انکار آن بر روی تصمیم گیریهای اقتصادی معامله کنندگان میباشد.
2-12-هزینه سرمایه
1-12-1- مفهوم هزینه سرمایه
مفهوم هزینه سرمایه مبتنی بر این فرض است که هدف یک شرکت عبارت است از به حداکثر رساندن ثروت سهامداران. هر شرکتی دارای ریسک و بازده مخصوص به خود است. هر یک از گروههای سرمایهگذار از دارندگان اوراق قرض و سهام ممتاز گرفته تا سهامداران عادی شرکت، نرخ بازدهی که درخور ریسک آن باشد را دنبال میکنند. هزینه سرمایه عبارت است از حداقل نرخ بازدهی که شرکت باید به دست آورد تا بازده مورد نظر سرمایه گذاران در شرکت تأمین شود.
در حقیقت اگر نرخ بازده سرمایه گذاران یک شرکت از هزینه سرمایه بیشتر باشد یا بدون بالا رفتن درجه ریسک این میزان بازدهی افزایش یابد، ثروت سهامداران افزایش خواهد یافت. دلیل این امر این است که اگر نرخ بازده شرکت از هزینه سرمایه آن بیشتر شود، دارندگان اوراق قرضه و سهام ممتاز به نرخ بازده ثابت مورد نظر خواهند رسید و باقیمانده نرخ بازده در اختیار صاحبان سهام عادی قرار خواهد گرفت که از نرخ بازده مورد توقع آن بیشتر خواهد بود.
با توجه به رابطه هزینه سرمایه و موضوع به حداکثر رساندن ثروت سهامداران میتوان هزینه سرمایه را حداقل نرخ بازدهی که شرکت باید به دست آورد تا اینکه در ارزش شرکت تغییری صورت نگیرد، تعریف نمود.
در این حالت چنانچه شرکت در پروژهها، ادغام و تملکها و … که نرخ بازده آنها از هزینه سرمایه شرکت بیشتر است وارد شود، ارزش شرکت افزایش خواهد یافت (داموداران، 1388).
2-12-2 عوامل مؤثر بر هزینه سرمایه
عوامل مختلفی بر هزینه سرمایه تأثیر دارند. برخی از این عوامل خارج از کنترل شرکت هستند که از آن جمله میتوان به تورم، نرخ بهره و دیگر متغیر های کلان اقتصادی اشاره کرد. برخی دیگر نیز عواملی است که در حوزه کنترل واحد تجاری هستند اما این عوامل از لحاظ میزان کنترل پذیری دارای درجات مختلف میباشند. عواملی که در ادبیات مالی به عنوان عوامل موثر بر هزینه حقوق صاحبان سهام شناخته میشود به شرح زیر میباشد:
2-12-2-1- کیفیت اطلاعات
کیفیت اطلاعات میتواند بر هزینه سرمایه تأثیر بگذارد. معمولاً هرچه کیفیت و دقت اطلاعات بالا باشد، هزینه سرمایه کاهش مییابد. کیفیت بالای اطلاعات و تقارن اطلاعاتی موجب هماهنگی و تعامل بیشتر مدیران و سرمایه گذاران در رابطه با تصمیمات سرمایه گذاری میشود. به عکس، هرچه عدم تقارن اطلاعاتی بین مدیران و سرمایه گذاران بیشتر باشد، سرمایه گذاران به لحاظ پذیرش ریسک بیشتر، نرخ بازده مورد انتظار (هزینه سرمایه) بالایی را مطالبه میکنند (ایزلی و اُهارا51، 2004).
بنابراین میتوان گفت کیفیت پایین گزارشگری ریسک اطلاعات را کاهش میدهد.
2-12-2-2- سطح افشا
تدوین کنندگان اصول و ضوابط حسابداری و وضع کنندگان مقررات بازار سرمایه معمولاً به منظور حمایت از منافع سرمایه گذاران، شرکتها را موظف به افشای اطلاعات میکنند، یکی از مهمترین دلایل اقامه شده برای وضع مقررات افشای اطلاعات در حوزهی حسابداری، عدم تقارن اطلاعاتی میان مدیریت و سایرین است (واتز و زیمرمن52، 1986).
افشای بیشتر اطلاعات صرف نظر از هزینه های افشای اطلاعات اضافی، از یک سو هزینه معاملات سهام را کاهش میدهد که این امر به کاهش نرخ بازده مورد انتظار سرمایه گذاران و کاهش هزینه حقوق صاحبان سهام منجر میشود و از سوی دیگر با افزایش میزان افشا در گزارشهای سالانه، بازار سهام شرکت شفافتر شده و این امکان را برای سرمایه گذاران فراهم میکند تا با اطمینان بیشتری متغیرهای موثر بر قیمت سهام را برآورد نمایند. با کاهش ریسک عدم اطمینان، نرخ بازده مورد انتظار سهامداران و در نهایت هزینه سرمایه نیز کاهش مییابد (بوتوسان، 1997).
2-12-2-3- اندازه شرکت
اندازه شرکت بیانگر حجم و گستردگی فعالیت شرکت است. منطقاً شرکتهای بزرگتر ضمن سهولت دسترسی به منابع مالی مختلف با توجه به اعتباری که دارند، از ریسک کمتری برای سرمایه گذاری برخوردار هستند و ریسک کمتر اصولاً موجب کاهش هزینه
