استاندارد سازی ابزار اندازه گيري مفاهیم پژوهش
از آنجا كه هدف پژوهش، دستیابی به مدلی از روابط علّي بين متغيرهاست، لازم است تا از شیوه مدل يابي علّي استفاده گردد. اين شیوه با تركيب اطلاعات علّت و معلول بر مبنای تئوری معین، روابط بين متغیرها را توضیح داده و مبنايي براي استنباط فراهم مي‌آورد. استنباط هاي علّي كه بر مبنای انواع همبستگی داده‌ها حاصل شده و ممکن است تبيين کننده روابط بين متغیرهای مشاهده پذير و پنهان باشد. به عبارتی در مدل‌يابي علّي، هدف بدست آوردن برآوردهای كمي روابط علّي بين مجموعه‌اي از متغيرهاست. در اين پژوهش، به منظور دستیابی به مدل پژوهش از شیوه مدل‌يابي معادلات ساختاري كه مبتنی بر روابط علّي بين متغيرهاست استفاده می‌شود.
مهمترین ویژگی اين تكنيك در انعطاف پذيري آن از لحاظ کاربرد به عنوان يك چارچوب نظری وسیع، امکان مشارکت متغیرهای پنهان، کاربرد اندازه‌هاي چند گانه، امکان دادن به خطا، انطباق مفروضه‌هاي توزیعی و قابليت كار با انواع دادهاست. براي بكارگيري شیوه مدل‌يابي معادلات ساختاري لازم است تا ابتدا متغیرهای شکل دهنده مدل تعيين گردد. اولین مرحله از استقراي مدل علّي، تعيين متغيرهايي مي باشد كه شکل دهنده چارچوب تئوريك پژوهش مي باشند.
متغیرهای مدل به دو دسته درون زا و برون زا دسته‌بندي شده و در مدل جانمايي مي گردد. تعریف متغیرهای مدل براساس مطالعات و بررسي‌هاي لازم در پژوهش‌هاي پیشین صورت مي‌گيرد. بدين ترتيب مجموعه متغیرهای مرتبط با اهداف و سوالات پژوهش شناسايي شده و جهت بررسي‌هاي تكميلي آماده مي‌شوند. در ادامه لازم است تا سازه‌هاي مرتبط با متغیرها شناسايي گردد.
