منابع و ماخذ پایان نامه ذهن آگاهی، تحلیل واریانس، خودکنترلی، پیش آزمون

ز 05/0 می‌باشد، برابری واریانسها تایید میشود.
سطح معنیداری تحلیل واریانس برابر 000/0 است. با توجه به كوچكتر بودن سطح معنی‌داری تحلیل واریانس از 05/0، فرض صفر رد می‌شود (000/0=P، 1/23=(32 و 1)F، 46/1=MSE). در نتیجه میزان خطای آزمودنی‌ها در یادداری بر اساس میزان ذهن آگاهی تفاوت معنی‌داری دارد. با توجه به مقدار مجذور اتای جزئی (42/0=²η) (اندازه اثر بزرگ براساس ملاک کوهن، 1988)، شدت ارتباط بین گروه تمرینی (میزان ذهن آگاهی) و متغیر وابسته (نمرات انتقال) زیاد میباشد. گروه تمرینی، موجب 42 درصد تغییرات متغیر وابسته، شده است. خطای آزمودنیها در گروه ذهن آگاهی بالا-بازخوردکنترلی کمتر از گروه ذهن آگاهی پایین-بازخورد خودکنترلی است.

جدول (8-4): جدول توصيفي تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون لوین براي مقایسه خطای آزمودنی‌ها در یادداری
منبع
تعداد
میانگین
انحراف معیار
F
درجه آزادي 1
درجه آزادي 2
سطح معني‌داري
ذهن آگاهي بالا-بازخورد خودکنترلي
17
17/1
46/1
57/0
1
32
46/0
ذهن آگاهي پايين-بازخورد خودکنترلي
17
16/3
89/0

جدول (9-4): تحلیل واريانس براي مقایسه خطای آزمودنی‌ها در یادداری
منبع
مجموع مربعات
درجه آزادي
ميانگين مربعات
F
سطح معني‌داري
مجذور اتای جزئی
گروه(متغیر مستقل)
7/33
1
7/33
1/23
000/0
42/0
خطا
7/46
32
46/1

كل
240
34

نمودار (3-4): خطای آزمودنیهای دو گروه در مرحله یادداری

فرضیه 4: میزان ذهن آگاهی آزمودنیها در فرایند انتقال تکلیف حرکتی مداوم تأثیر دارد.
تحلیل واریانس یکطرفه برای سنجش تأثیر دو حالت مختلف تمرینی (ذهن آگاهی بالا-بازخورد خودکنترلی و ذهن آگاهی پایین-بازخورد خودکنترلی) بر عملکرد آزمودنیها در یادگیری تکلیف حرکتی مداوم در دوره زمانی انتقال اجرا شد.
فرض صفر در تحلیل واریانس یکطرفه برابر بودن میانگین متغير وابسته در تمام سطوح متغیر مستقل است. اگر سطح معنیداری آزمون کمتر از 05/0 باشد فرض صفر رد خواهد شد.
آزمون برابری واریانسها برای نمرات انتقال در دو گروه تمرینی با آزمون لوين اجرا شد. با توجه به سطح معنی‌داری آزمون لوين (099/0=P) که بیشتر از 05/0 می‌باشد، برابری واریانسها تایید میشود.
سطح معنیداری تحلیل واریانس برابر 000/0 است. با توجه به كوچكتر بودن سطح معنی‌داری تحلیل واریانس از 05/0، فرض صفر رد می‌شود (000/0=P، 8/21=(32 و 1)F، 17/2=MSE). در نتیجه میزان خطای آزمودنی‌ها در انتقال بر اساس میزان ذهن آگاهی تفاوت معنی‌داری دارد. با توجه به مقدار مجذور اتای جزئی (41/0=²η) (اندازه اثر بزرگ براساس ملاک کوهن، 1988)، شدت ارتباط بین گروه تمرینی (میزان ذهن آگاهی) و متغیر وابسته (نمرات انتقال) زیاد میباشد. گروه تمرینی، موجب 41 درصد تغییرات متغیر وابسته، شده است. خطای آزمودنیها در گروه ذهن آگاهی بالا-بازخوردکنترلی کمتر از گروه ذهن آگاهی پایین-بازخورد خودکنترلی است.

جدول (10-4): جدول توصيفي تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون لوین براي مقایسه خطای آزمودنی‌ها در انتقال
منبع
تعداد
میانگین
انحراف معیار
F
درجه آزادي 1
درجه آزادي 2
سطح معني‌داري
ذهن آگاهي بالا-بازخورد خودکنترلي
17
26/1
20/1
88/2
1
32
099/0
ذهن آگاهي پايين-بازخورد خودکنترلي
17
62/3
70/1

جدول (11-4): تحلیل واريانس براي مقایسه خطای آزمودنی‌ها در انتقال
منبع
مجموع مربعات
درجه آزادي
ميانگين مربعات
F
سطح معني‌داري
مجذور اتای جزئی
گروه(متغیر مستقل)
4/47
1
4/47
8/21
000/0
41/0
خطا
5/69
32
17/2

كل
320
34

نمودار (4-4): خطای آزمودنیهای دو گروه در مرحله انتقال

فرضیه 5: بازخورد خودکنترلی در فرایند اکتساب، یادداری و انتقال تکلیف حرکتی مداوم تأثیر دارد.
تحلیل واریانس مختلط با اندازهگیریهای مکرر 2 (گروههای تمرینی، عامل بین گروهی) × 4 (دورههای زمانی اندازهگیریهای مکرر، عامل درون گروهی) برای سنجش تأثیر دو حالت مختلف تمرینی (ذهن آگاهی بالا-بازخورد خودکنترلی و ذهن آگاهی بالا-بازخورد جفتشده) بر عملکرد آزمودنیها در یادگیری تکلیف حرکتی مداوم در چهار دوره زمانی (پیش آزمون، اکتساب، یادداری و انتقال) اجرا شد.
ارزیابی برابری واریانسها برای نمرات پیش آزمون، اکتساب، یادداری و انتقال با آزمون لوين اجرا شد. با توجه به سطوح معنی‌داری آزمون لوين در هر یک از دورههای زمانی (بهترتیب 06/0، 55/0، 58/0 و 47/0) که بیشتر از 05/0 می‌باشند، برابری واریانسها تایید میشود.
نتایج آزمون موچلی نشان داد که فرضیه کرویت نقض شده است (50=²χ، 001/0>P)، از اینرو آزمون چند متغیره لامبدای ویلکز مورد استفاده قرار گرفت.
نتایج نشان می‌دهد که اثر متقابل زمان*گروه در سطح احتمال 95 درصد معنی‌دار نیست (92/0=Λ Wilks’، 83/0=(30 و 3)F، 49/0=P، 077/0=²η). به عبارتی، میزان خطای آزمودنی‌ها در ترکیبات مختلف زمان و گروه تفاوت معنی‌داری ندارد.
اثر زمان در سطح احتمال 95 درصد معنی‌دار است (35/0=Λ Wilks’، 7/18=(30 و 3)F، 001/0>P، 65/0=²η). به عبارتی، میزان خطای آزمودنی‌ها در دورههای زمانی پیش آزمون، اکتساب، یادداری و انتقال تفاوت معنی‌داری دارد. نتایج آزمون تعقیبی LSD بیانگر این است که میزان خطا در پیش آزمون بیشتر از اکتساب، یادداری و انتقال بوده، همچنین میزان خطا در اکتساب، یادداری و انتقال تفاوت معنیداری ندارد.
اثر گروه در سطح احتمال 95 درصد معنی‌دار نیست (004/0=(32 و 1)F، 95/0=P، 000/0=²η).
جدول (12-4): آزمون لوین جهت مقایسه واریانس خطای آزمودنی‌ها در چهار مرحله
منبع
F
درجه آزادي 1
درجه آزادي 2
سطح معني‌داري
پیش آزمون
90/0
1
32
06/0
اکتساب
37/0
1
32
55/0
یادداری
32/0
1
32
58/0
انتقال
53/0
1
32
47/0

جدول (13-4): تحليل واریانس جهت مقایسه خطای آزمودنی‌ها در چهار مرحله
منبع
Wilks’ Λ
F
درجه آزادی
سطح معني‌داري
مجذور اتای جزئی
اثر زمان*گروه
92/0
83/0
3
49/0
077/0
اثر زمان
35/0
7/18
3
000/0
65/0
اثر گروه

004/0
1
95/0
000/0
خطای زمان

خطای گروه