
در پژوهشها، چندین نوع متمایز مقابله، مشخص شده است. برای مثال راهبردهای مقابلهی گرایشی به راهبردهای مسئله مدار که توسط لازاروس و فلکمن (1984)، ارائه شده، شباهت دارد و به پاسخهای مستقیم و فعالانه به عامل استرسزا و تلاش برای تغییر آن اشاره میکنند. از سوی دیگر، راهبردهای مقابلهای اجتنابی، شامل تلاشهای رفتاری یا شناختی برای فرار از محیط و یا شرایط استرسزاست (اولاه82، 1995؛ به نقل از سالیوان83، 2010). راهبردهای خاص که میان این طبقهبندی قرار میگیرند شامل رفتارهای انکاری، بیتفاوتی، خود تخریبی و استعمال مواد مخدر میباشد.
2-1-2-1- انواع راهبردهای مقابلهای
کوششهای فراوانی برای طبقهبندی منابع مقابلهای به عمل آمده است که منجر به شکل گیری مدلهای متعدد مقابله با استرس شده است. الگوهای مختلف پاسخدهی به چالشها و وقایع استرس زا تمرکز اصلی اکثر تحقیقات استرس و مقابله در دهههای اخیر بوده است. در واقع مقابله، محور اصلی بسیاری از مفهومسازیهای مرتبط با رشد و مهارت تابآوری در سالهای اخیر بوده است، اما پیچیدگی و ماهیت چند بعدی بودن مقابله، آن را برای مفهومسازی پدیدهای چالش برانگیز میکند (پرلین و اسکولر84، 1987؛ به نقل از هاشمی، 1389).
رویکردهای اولیه به فرایند
