اجاره بايد صلاحيت انتفاع را بر مبناي آنچه که درضمن عقد منظور شده است داشته باشد، در صورتي که عين مستأجره در هنگام عقد معيوب بوده يا بعد از عقد و قبل از قبض معيوب شده باشد، فسخ اجاره از همان آغاز مدت، اجاره را منحل ميسازد هر چند که مدتي پس از آن اعمال شود و در خصوص عيبي که پس از قبض و در حالي که عين در اختيار مستأجر است،حادث ميشود، موجب حق فسخ براي مستأجر ميشود يعني عقد نسبت به زمان پيش از حدوث عيب، صحيح و لازم و پس از آن در معرض فسخ قرار ميگيرد(طباطبايييزدي، 1409ﻫ ق: 580).قانون مدني نيز اين موضوع را صراحتاً در ماده 480 اعلام ميدارد :« عيبي که بعد از عقد و قبل از قبض منفعت در عين مستأجره حادث شود موجب خيار است و اگر عیب در اثناي مدت اجاره حادث شود نسبت به بقيهي مدت خيار ثابت است».
