دانلود پایان نامه درمورد هویت شخصی، سطح معنادار، تحلیل آماری

ا اپسیلون در پیوست ب گزارش شده‎اند.
نتایج جدول 19ـ4 در باب ضرایب پارامتر استاندارد (لامبدایY) متغیرهای مشاهده‎شدة متغیر نهفتة سردرگمی هویت نشان می‎دهند که دامنة این ضرایب از 52/0 تا 60/0 و معنادار است. همچنین الگوی اندازه گیری متغیر نهفتة سردرگمی هویت به ترتیب 35/0، 21/0، 30/0 و 27/0 از واریانس متغیرهای مشاهده‎شده را تبیین کرده است. ضمناً نتایج این جدول در مورد ضرایب پارامتر استاندارد رفتار مشکل‎آفرین مبیّن آن است که ضرایب متغیرهای مشاهده‎شده واجد دامنة 23/0 تا 92/0 و از نظر آماری معنادارند و این متغیر نهفته به ترتیب 84/0، 57/0، 47/0، 09/0 و 05/0 از واریانس متغیرهای مشاهده‎شده را تبیین کرده است.
ـ شاخص‎های برازندگی الگوی پسران
مهم‎ترین شاخص‎های برازندگی الگوی ساختاری پسران در جدول 20ـ4 ارائه شده است.

جدول 20ـ4. شاخص‎های برازندگی الگوی پسران
مجذور کای
درجه آزادی
سطح معناداری
RMSEA
CFI
SRMR
PGFI
62/832
414
0001/0
064/0
070/ ؛ 058/0
88/0
079/0
69/0

بر اساس نتایج جدول 20ـ4 نسبت مجذور کای به درجة آزادی برابر با 01/2، RMSEA برابر با 064/0، CFI برابر با 88/0، SRMR برابر با 079/0 و PGFI برابر با 69/0 می‎باشند. این نتایج مبیّن آن است که الگوی پسران از برازش قابل قبولی با داده‎های گردآوری‎شده برخوردار است. الگوی پسران پس از برازش در شکل 3ـ4 نشان داده شده است.

1ـ 5 وارسی فرضیه‎ها و سؤال‎های پژوهش در پرتو داده‎های کمّی
در سطوری که در پی می‎آیند، فرضیه‎ها و سؤال‎های پژوهش بر مبنای یافته‎های حاصل از تحلیل آماری داده‎ها، بررسی می‎شوند.

بخش نخست : فرضیه1
ـ مسیرهای بین متغیرهای زیر مثبتِ معنادارند:
مسیر کنش‎وری خانوادگی (گزارش نوجوان) به انسجام هویت، مسیر کنش‎وری خانوادگی (گزارش والد) به انسجام هویت، مسیرکنش‎وری مدرسه به انسجام هویت، مسیر حمایت همسال به انسجام هویت، مسیر سردرگمی هویت به رفتار مشکل‎آفرین

همان‎طور که ملاحظه می‎شود، فرضیة 1 پژوهش از پنج فرضیه فرعی تشکیل شده است که در ادامه هر یک را به تفکیک بررسی می‎کنیم.
مسیر کنش‎وری خانوادگی (گزارش نوجوان) به انسجام هویت مثبتِ معنادار است: نتایج جدول 7ـ4 مبیّن آن است که مسیر کنش‎وری خانوادگی (گزارش نوجوان) به انسجام هویت با ضریب پارامتر استاندارد (40/0 = B) و با t برابر با 10/4 از لحاظ آماری معنادار است؛ بدین ترتیب، این فرضیه تأیید می‎شود.
مسیر کنش‎وری خانوادگی (گزارش والد) به انسجام هویت مثبتِ معنادار است: نتایج جدول 7ـ4 حاکی از آن است که مسیر کنش‎وری خانوادگی (گزارش والد) به انسجام هویت با t کمتر از 96/1 و ضریب پارامتر استاندارد 12/0ـ از لحاظ آماری معنادار نیست؛ در نتیجه، این فرضیه تأیید نمی‎شود.
مسیر کنش‎وری مدرسه به انسجام هویت مثبتِ معنادار است: نتایج جدول 7ـ4 حاکی از آن است که این مسیر با ضریب پارامتر استاندارد (12/0 = B) و با t برابر با 40/1 از لحاظ آماری معنادار نیست؛ بدین ترتیب، این فرضیه تأیید نمی‎شود.
مسیر حمایت همسال به انسجام هویت مثبتِ معنادار است: نتایج جدول 7ـ4 حاکی از آن است که این مسیر با ضریب پارامتر استاندارد صفر و با t برابر با 05/0 از لحاظ آماری معنادار نیست؛ در نتیجه، این فرضیه تأیید نمی‎شود.
مسیر سردرگمی هویت به رفتار مشکل‎آفرین مثبتِ معنادار است: نتایج جدول 6ـ4 مبیّن آن است که مسیر سردرگمی هویت به رفتار مشکل‎آفرین با ضریب پارامتر استاندارد (22/0 = B) و با t برابر با 22/2 از لحاظ آماری معنادار است؛ بدین ترتیب، این فرضیه تأیید می‎شود.
بخش نخست : فرضیه2
ـ مسیرهای بین متغیرهای زیر منفیِ معنادارند:
مسیر کنش‎وری خانوادگی (گزارش نوجوان) به سردرگمی هویت، مسیر کنش‎وری خانوادگی (گزارش والد) به سردرگمی هویت، مسیر کنش‎وری مدرسه به سردرگمی هویت، مسیر حمایت همسال به سردرگمی هویت، مسیر انسجام هویت به رفتار مشکل‎آفرین، مسیرکنش‎وری خانوادگی (گزارش نوجوان) به رفتار مشکلـ آفرین، مسیر کنش‎وری خانوادگی (گزارش والد) به رفتار مشکل‎آفرین، مسیرکنش‎وری مدرسه به رفتار مشکل‎آفرین، مسیر حمایت همسال به رفتار مشکل‎آفرین

همان‎طور که ملاحظه می‎شود، فرضیة 2 از نه فرضیة فرعی تشکیل شده است که در ادامه هریک را به‎طور جداگانه بررسی می‎کنیم.
مسیر کنش‎وری خانوادگی (گزارش نوجوان ) به سردرگمی هویت منفیِِ معنادار است: نتایج جدول 7ـ4 مبین آن است که مسیر کنش‎وری خانوادگی ( گزارش نوجوان) به سردرگمی هویت با ضریب پارامتر استاندارد (69/0ـ = B) و با t برابر با 44/6ـ از لحاظ آماری معنادار است؛ بدین ترتیب، این فرضیه تأیید
می‎شود.
مسیر کنش‎وری خانوادگی (گزارش والد) به سردرگمی هویت منفیِِ معنادار است: نتایج جدول 7ـ4 حاکی از آن است که مسیر کنش‎وری خانوادگی (گزارش والد) به انسجام هویت با t کمتر از 96/1 و ضریب پارامتر استاندارد 07/0 از لحاظ آماری معنادار نیست؛ در نتیجه، این فرضیه تأیید نمی‎شود.
مسیر کنش‎وری مدرسه به سردرگمی هویت منفیِِ معنادار است: نتایج جدول 7ـ4 نشان می‎دهد که این مسیر با ضریب پارامتر استاندارد (01/0 = B) و با t برابر با 08/0 از لحاظ آماری معنادار نیست؛ بدین ترتیب، این فرضیه تأیید نمی‎شود.
مسیر حمایت همسال به سردرگمی هویت منفیِِ معنادار است: نتایج جدول 7ـ4 حاکی از آن است که این مسیر با ضریب پارامتر استاندارد (09/0ـ = B) و با t برابر با 28/1ـ از لحاظ آماری معنادار نیست؛ بدین ترتیب، این فرضیه تأیید نمی‎شود.
مسیر انسجام هویت به رفتار مشکل‎آفرین منفیِِ معنادار است: بر اساس نتایج جدول 6ـ4، این مسیر با ضریب پارامتر استاندارد (07/0= B) و با t برابر با 15/1 از لحاظ آماری معنادار نیست؛ بدین ترتیب، این فرضیه تأیید نمی‎شود.
مسیر کنش‎وری خانوادگی (گزارش نوجوان) به رفتار مشکل‎آفرین منفیِ معنادار است: نتایج جدول 7ـ4 مبیّن آن است که مسیر کنش وری خانوادگی (گزارش نوجوان) به رفتار مشکل‎آفرین با ضریب پارامتر استاندارد (36/0ـ = B) و با t برابر با 00/3ـ از لحاظ آماری معنادار است؛ بدین ترتیب، این فرضیه تأیید
می‎شود.
مسیر کنش‎وری خانوادگی (گزارش والد) به رفتار مشکل‎آفرین منفیِ معنادار است: نتایج جدول 7ـ4 حاکی از آن است که مسیر کنش‎وری خانوادگی (گزارش والدین) به انسجام هویت با t کمتر از 96/1 و ضریب پارامتر استاندارد 00/0 از لحاظ آماری معنادار نیست؛ در نتیجه، این فرضیه تأیید نمی‎شود.
مسیر کنش‎وری مدرسه به رفتار مشکل‎آفرین منفیِ معنادار است: نتایج جدول 7ـ4 مبیّن آن است که مسیر کنش‎وری مدرسه به رفتار مشکل‎آفرین با ضریب پارامتر استاندارد (15/0ـ = B) و با t برابر با 97/1ـ از لحاظ آماری معنادار است؛ در نتیجه، این فرضیه تأیید می‎شود.
مسیر حمایت همسال به رفتار مشکل‎آفرین منفیِ معنادار است: نتایج جدول 7ـ4 نشان می‎دهد که مسیر حمایت همسال به رفتار مشکل‎آفرین با ضریب پارامتر استاندارد (02/0= B) و با t برابر با 28/0 از لحاظ آماری معنادارنیست؛ در نتیجه، این فرضیه تأیید نمی‎شود.

بخش دوم: سؤال 1
تا چه حد رابطة عوامل بافتی (کنش‎وری خانوادگی، کنش‎وری مدرسه و حمایت همسال) با رفتار مشکلـ آفرین، مستقیم یا غیر مستقیم از خلال فرایندهای هویت شخصی (انسجام هویت و سردرگمی هویت) است؟

بر اساس نتایج جدول 7ـ4، رابطة کنش‎وری خانوادگی (گزارش نوجوان) با متغیرهای هویت (انسجام هویت و سردرگمی هویت) از لحاظ آماری معنادار است و دیگر متغیرها با هیچ یک از متغیرهای هویت رابطة معناداری ندارد. برای همین، میزان رابطة غیر مستقیم را صرفاً برای کنش‎وری خانوادگی (گزارش نوجوان) بررسی کردیم. برای محاسبة این میزان ( نقل از شوارتز و دیگران، 2005)، در ابتدا دو ضریب مسیر استانداردی که هر مسیر غیر مستقیم را تشکیـل مـی‎دادند، در یکدیگر ضرب شدند. بـرای بررسـی میـزان رابطـة غیـر مستقیم کنش‎وری خانوادگی از خلال هویت منسجم، با توجه به نتایج جدول 7ـ4، دو ضریب مسیر استاندارد (الف) بین کنش‎وری خانوادگی و انسجام هویت (40/0) و (ب) بین انسجام هویت و رفتار مشکل‎آفرین (07/0) را در یکدیگر ضرب کردیم ( 03/0) . برای بررسی میزان رابطة غیر مستقیم کنش‎وری خانوادگی از خلال هویت سردرگم، با توجه به نتایج جدول 7ـ4، دو ضریب مسیر استاندارد (الف) بین کنش‎وری خانوادگی و سردرگمی هویت (69/0ـ) و (ب) بین سردرگمی هویت و رفتار مشکل‎آفرین (22/0) را در یکدیگر ضرب کردیم (15/0ـ ). سپس برای محاسبة اینکه چند درصد از کل رابطة بین کنش‎وری خانوادگی و رفتار مشکل‎آفرین به‎طور غیر مستقیم از خلال متغیرهای هویت عمل کرده است، مجموع این دو حاصل‎ضرب، یعنـی، 03/0 و 15/0ـ بـا ضریب مسـیر مستقیـم کـنش‎وری خـانـوادگی با رفتـار مشکـل‎آفـریـن (36/0ـ)،
]48/0ـ ) = 36/0ـ )+ (03/0+) + (15/0ـ)[ محاسبه و هر ضریب مسیر غیر مستقیم بر این مجموع تقسیم شد. برای ضریب مسیر غیر مستقیم انسجام هویت (05/0ـ = 48/0ـ ÷ 03/0) و برای ضریب مسیر غیر مستقیم سردرگمی هویت (25/0= 48/0ـ ÷ 15/0ـ) به‎ دست آمد. بدین ترتیب، انسجام هویت 5 درصد و سردرگمی هویت 25 درصد از رابطة بین کنش‎وری خانوادگی و رفتار مشکل‎آفرین در اوایل نوجوانی را تبیین کردند. بنابر براین روی‎هم‎رفته، دو متغیر هویت 30 درصد کل رابطة مستقیم و غیر مستقیم بین ادراکات نوجوانان از کنش‎وری خانوادگی و سطوح اشتغال آنها را به رفتارهای مشکل‎آفرین را در اوایل نوجوانی تبیین کردند.

بخش دوم: سؤال فرعی 1
آیا انسجام هویت، اثر واسطه‎گر در رابطة بین عوامل بافتی (کنش‎وری خانوادگی، کنش‎وری مدرسه، حمایت همسال ) و رفتار مشکل‎آفرین دارد؟

بر اساس نتایج جدول 6ـ4 و 7ـ4، انسجام هویت با کنش‎وری خانوادگی (گزارش نوجوان) رابطة معنادار داشت ولی با رفتار مشکل‎آفرین رابطة معناداری را نشان نداد. برای همین، انسجام هویت به عنوان متغیر واسطه‎گر درنظرگرفته نشد.
بخش دوم: سؤال فرعی 2
آیا سردرگمی هویت در رابطة بین عوامل بافتی (کنش‎وری خانوادگی، کنش‎وری مدرسه، حمایت همسال ) و رفتار مشکل‎آفرین، اثر واسطه‎گر دارد؟

همان‎طور که در پاسخ به پرسش اول مطرح شد، از کلیة متغیرهای برون‎زای پژوهش صرفاً اثر کنش ـ وری خانوادگی (گزارش نوجوان) بر رفتار مشکل‎آفرین به‎طور غیر مستقیم از خلال متغیرهای هویت عمل می‎کرد. برای همین، بررسی اثر واسطه‎گر هویت شخصی صرفاً در رابطة بین کنش‎وری خانوادگی (گزارش نوجوان) و رفتار مشکل‎آفرین بررسی شد. بر اساس نتایج جدول6ـ4 و 7ـ4، متغیر سردرگمی هویت، هم با کنش‎وری خانوادگی و هم با رفتار مشکل‎آفرین رابطة معناداری داشت؛ بدین ترتیب، در پژوهش حاضر سردرگمی هویت به عنوان متغیر واسطه‎گر بالقوه درنظرگرفته شد. برای آزمون واسطه‎گری نسبی، از آزمون توزیع نامتقارن حاصل ضرب (مک کینون و دیگران، 2002) بهره گرفته شد. این آزمون مبتنی است بر توزیع حاصل ضرب دو مسیر غیر استانداردی که مسیر واسطه‎گری را تعیین می‎کنند. اگر 95 درصد فاصلة اطمینان برای این حاصل ضرب شامل صفر نگردد، واسطه‎گری نسبی تأیید می‎شود. در پژوهش حاضر، به سه دلیل از این روش به جای روش سنتی بارون و کنی (1986) سود جستیم: (الف) هدف این بود که مسیرهای واسطه‎گری چندگانه (یعنی، هم از خلال انسجام هویت، هم سردرگمی هویت) آزمون شود؛ (ب) آزمون قوی‎تری است و (پ) برای الگویابی معادلة ساختاری مناسب‎تر است (مک کینون و دیگران،2002). همان‎طور که پیش‎تر بیان شد، مک کینون و دیگران (2002) به واسطه‎گری نسبی قائل‎اند و چنین استدلال می‎کنند که واسطه‎گری کامل وجود ندارد.
در پژوهش حاضر برا