شروع تظاهرات در مقابل دانشگاه صنعا در یمن و کشیده شدن آن به میدان التغییر، مهم‌ترین میدان پایتخت یمن، آل‌سعود را نگران از دامن‌گیر شدن در دام انقلاب در همسایگی خود کرد به گونه‌ای که از همان ابتدا سعی نمود تا در مخالفت با خواسته‌های مخالفین و حمایت از عبدالله صالح (و دیگر حکام همراه خود در یمن) روند انقلاب مردمی را به سمتی هدایت کند که مردم دچار خستگی، یأس و ناامیدی گردند و از ادامه دادن خواسته‌های خود در سقوط حکومت ناامید گردند.
پس از تحولات بحرین و موقعیت ژئوپلتیکی این کشور در همسایگی عربستان و اکثریت جمعیت شیعه آن که دلیل موجهی برای مقام‌های سعودی برای دخالت در تحولات این کشور بود، تحولات یمن بیشترین نگرانی را برای مقام‌های آل‌سعود به دنبال داشت. این نگرانی‌ها از چند بعد اصلی ذهن مقام‌های رژیم عربستان را به خود مشغول داشته است:
اول اینکه، این کشور بیشترین مرزهای زمینی را با یمن دارد.
دوم اینکه، یمن پیوندهای قومی – قبیله‌ای و فرهنگی – مذهب
