به مؤمنان هشدار می دهد: « ای کسانی که ایمان آورده اید، کافران را به جای مؤمنان ولی و تکیه گاه قرار ندهید. آیا می خواهید (با این عمل) دلیل آشکار بر ضرر خود در پیشگاهخداوند قرار دهید؟ لذا مسلمانان باید از طرح دوستی با دشمنان خدا که نشانه ی نفاق است بپرهیزند. » خداوند در همین زمینه در آیه های 137 و 138 سوره ی نساء می فرماید: « به منافقان خبر ده که عذابی دردناک خواهند داشت. همانکسانی که غیر از مؤمنان کفران را دوستان خود می گیرند. آیا سربلندی را نز د آنان می جویند؟ ( این خیال خامی است ) چرا که عزت همه از آن خداست. »طیف تحصیل کردگان هندی (شرقی) جهت گیری سیاست خارجی خود را بر اساس قرآن، سنت و عقل طرح ریزی می کنند، جهت گیری که بر این پایه استوار است: نباید دوستی، ارتباط و مودت با بیگانگان موجب استیلای بیگانگان و اطلاع آن ها از اسرار مؤمنین گردد؛ لذا دوستی یک جانبه، دنباله روی از بیگانگان، خود باختگی، ولایت بیگانگان و احساس پشت گرمی و اطمینان به آن ها نهی گردیده است.
لذا یک جهت گیری سیاست خارجی مناسب نمی تواند جهت توسعه و پیشرفت به نظام ظالملنه ی جهانی دل ببندد؛ زیرا اولا سابقه نشان می دهد هرچه ما کوتاه بیاییمو تسلیم شویم، طرف مقابل جلوتر آمده و فشار خود را چندین برابر می کند. و تا آن جا که بتواند از تضعیف ما کوتاهی نمی ورزد. ثانیا علاوه بر تجربه ی عینی، عقل الهی در آیات 118 و 119 آل عمران به مؤمنان هشدار داده است.
همانطور که ذکر گردید طیف تحصیل کردگان هندی (شرقی) وزارت امور خارجه، قرآن و سنت را بالاتر از مبانی عقل ابزاری می دانند و در جهت گیری سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران سعی می نمایند از هر سه مورد استفاده نمایند. ( صدقی، 1392؛ 248_253 )
فصل سوم
جهت گیری سیاست خارجی دولت هشتم ونهم و نقش نخبگان در این جهت گیری ها
