شهر را ايمن گردان و من و فرزندانم را از پرستش بتان دور بدار.
* استعاذه
? وَقُل رَّبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنْ هَمَزَاتِ الشَّيَاطِينِ *وَأَعُوذُ بِكَ رَبِّ أَن يَحْضُرُونِ? (مومنون/97-98)
و بگو: پروردگارا! از وسوسه‌هاي شياطين به تو پناه مي‌برم * و‌اي پروردگار من! از حضور آنها نزد من، به تو پناه مي‌آورم.
? قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ? (فلق/1)
بگو به پروردگار سپيده‌دم پناه مي‌برم.
? قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ? (ناس/1)
بگو پناه مي‌برم به پروردگار مردم.
? قَالَ رَبِّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَسْأَلَكَ مَا لَيْسَ لِي بِهِ عِلْمٌ وَإِلاَّ تَغْفِرْ لِي وَتَرْحَمْنِي أَكُن مِّنَ الْخَاسِرِينَ? (هود/47)
گفت: پروردگارا! من به تو پناه مي‌برم که از تو چيزي بخواهم که بدان علم ندارم، و اگر مرا نيامرزي و بر من‌ترحم نکني از زيان کاران مي‌شوم.
* با نيکوکاران باشيم و باعاقبت خوش بميريم
? رَبِّ قَدْ آتَيْتَنِي مِنَ الْمُلْكِ وَعَلَّمْتَنِي مِن تَأْوِيلِ الأَحَادِيثِ فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ أَنتَ وَلِيِّي فِي الدُّنُيَا وَالآخِرَةِ تَوَفَّنِي مُسْلِماً وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ? (يوسف/101)
پروردگارا! تو به من بهره‌اي از فرمانروايي دادي و راز تعبير خواب‌ها به من آموختي. اي پديد آورنده‌ي آسمان‌ها و زمين! تو در دنيا و آخرت مولاي مني، مرا مسلمان بميران و قرين شايستگان ساز.
? وَمَا تَنقِمُ مِنَّا إِلاَّ أَنْ آمَنَّا بِآيَاتِ رَبِّنَا لَمَّا جَاءتْنَا رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَيْنَا صَبْراً وَتَوَفَّنَا مُسْلِمِينَ? (اعراف/126)
و تو از ما انتقام نمي‌گيري مگر براي اينکه ما به آيات پروردگارمان – وقتي براي ما آمد- ايمان آورديم. بار الها! بر ما صبوري ببار و ما را مسلمان بميران.
* براي آغاز کارها
? وَقَالَ ارْكَبُواْ فِيهَا بِسْمِ اللّهِ مَجْرَاهَا وَمُرْسَاهَا إِنَّ رَبِّي لَغَفُورٌ رَّحِيمٌ? (هود/41)
و نوح گفت: در آن سوار شويد. که روانه شدن و لنگر‌انداختنش به نام خدا است. پروردگار من آمرزنده‌ي مهربان است.
? وَلَمَّا بَرَزُواْ لِجَالُوتَ وَجُنُودِهِ قَالُواْ رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَيْنَا صَبْراً وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ ? (بقره/250)
و چون با جالوت و سپاه او روياروي شدند گفتند: پروردگارا! بر ما شکيبايي ببار، و قدم‌هايمان را استوار ساز، و بر قوم کافر پيروزمان گردان.
? وَمَا كَانَ قَوْلَهُمْ إِلاَّ أَن قَالُواْ ربَّنَا اغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَإِسْرَافَنَا فِي أَمْرِنَا وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ? (آل عمران/147)
و گفتارشان جز اين نبود که مي‌گفتند: پروردگارا! گناهانمان را بيامرز، و از زياده روي ما در کارمان درگذر، و قدم‌هايمان را استوار‌دار، و ما را بر گروه کافران پيروز گردان.
? لاَ يُكَلِّفُ اللّهُ نَفْساً إِلاَّ وُسْعَهَا لَهَا مَا كَسَبَتْ وَعَلَيْهَا مَا اكْتَسَبَتْ رَبَّنَا لاَ تُؤَاخِذْنَا إِن نَّسِينَا أَوْ أَخْطَأْنَا رَبَّنَا وَلاَ تَحْمِلْ عَلَيْنَا إِصْراً كَمَا حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِنَا رَبَّنَا وَلاَ تُحَمِّلْنَا مَا لاَ طَاقَةَ لَنَا بِهِ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا أَنتَ مَوْلاَنَا فَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ? (بقره/286)
خداوند هيچ کس را جز به‌اندازه‌ي توانش تکليف نمي‌کند. هر چه نيکي کرده به سود او و هر چه بدي کرده وبال اوست. پروردگارا! اگر فراموش کرديم يا به خطا رفتيم بر ما خرده مگير. بار الها! و تکليف سخت بر ما بار مکن، نان که بر پيشينيان ما بار کردي. بار الها! و آنچه تاب آن را نداريم بر دوش ما مگذار، و از ما درگذر، و ما را بيامرز و بر ما رحم کن که مولاي ما تويي، پس ما را بر گروه کافران ياري و پيروزي ده.
* پيشواي متقين شويم
? وَالَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَذُرِّيَّاتِنَا قُرَّةَ أَعْيُنٍ وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِينَ إِمَاماً? (فرقان/74)
و کساني‌اند که مي‌گويند: پروردگارا! به ما از همسران و فرزندانمان روشني چشم عطا کن و ما را پيشواي پرهيزکاران گردان.
* تسبيح الهي
? لِتَسْتَوُوا عَلَى ظُهُورِهِ ثُمَّ تَذْكُرُوا نِعْمَةَ رَبِّكُمْ إِذَا اسْتَوَيْتُمْ عَلَيْهِ وَتَقُولُوا سُبْحانَ الَّذِي سَخَّرَ لَنَا هَذَا وَمَا كُنَّا لَهُ مُقْرِنِينَ * وَإِنَّا إِلَى رَبِّنَا لَمُنقَلِبُونَ? (زخرف/13-14)
تا بر پشت آنها قرار گيريد، سپس چون بر روي آنها نشستيد، نعمت پروردگار خود را ياد کنيد و بگوييد: پاک است خدايي که اينها را مسخر ما کرد و (گرنه) ما را توان رام کردن آنها نبود * و بي‌ترديد ما به سوي پروردگارمان باز خواهيم گشت.
? وَذَا النُّونِ إِذ ذَّهَبَ مُغَاضِباً فَظَنَّ أَن لَّن نَّقْدِرَ عَلَيْهِ فَنَادَى فِي الظُّلُمَاتِ أَن لَّا إِلَهَ إِلَّا أَنتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنتُ مِنَ الظَّالِمِينَ? (انبيا/87)
و صاحب ماهي (يونس) را (يادکن)، آنگاه که خشمگين (از ميان مردم خود) برفت و پنداشت که ما هرگز بر او تنگ نمي‌گيريم، (که ماهي او را بلعيد) پس درون تاريکي‌ها ندا در داد که معبودي جز تو نيست. منزهي تو. به راستي که من از ستمکاران بودم.
? دَعْوَاهُمْ فِيهَا سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ وَتَحِيَّتُهُمْ فِيهَا سَلاَمٌ وَآخِرُ دَعْوَاهُمْ أَنِ الْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ? (يونس/10)
در آنجا دعايشان اين است: بار خدايا! تو منزهي. و درودشان در آنجا سلام است، و پايان دعايشان اين است: سپاس خداي را که پروردگار جهانيان است.
* تقاضاي داوري و ياري از خداوند
? قَالَ رَبِّ احْكُم بِالْحَقِّ وَرَبُّنَا الرَّحْمَنُ الْمُسْتَعَانُ عَلَى مَا تَصِفُونَ? (انبيا/112)
(پيامبر) گفت:اي خداي من! به حق داوري کن (ظالمان را کيفر ده) و از پروردگارمان خداي رحمان، در برابر آنچه توصيف مي‌کند، ياري خواسته مي‌شود.
? قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوْمِي كَذَّبُونِ * فَافْتَحْ بَيْنِي وَبَيْنَهُمْ فَتْحاً وَنَجِّنِي وَمَن مَّعِي مِنَ الْمُؤْمِنِينَ? (شعرا/117-118)
گفت: پروردگارا! قوم من مرا تکذيب کردند* پس ميان من و آنها فيصله ده، و من و مؤمنان همراه مرا نجات بخش.
* توبه و طلب آمرزش
? رَبِّ اغْفِرْ لِي وَلِوَالِدَيَّ وَلِمَن دَخَلَ بَيْتِيَ مُؤْمِناً وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَلَا تَزِدِ الظَّالِمِينَ إِلَّا تَبَاراً? (نوح/28)
پروردگارا! بر من و بر پدر و مادرم و هر کس که با ايمان به خانه‌ي من در آيد و بر مردان و زنان با ايمان ببخشاي و ظالمان را جز هلاکت و تباهي ميفزاي.
? قَالَ رَبِّ إِنىِّ ظَلَمْتُ نَفْسىِ فَاغْفِرْ لىِ فَغَفَرَ لَهُ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ? (قصص/16)
گفت: پروردگارا! من بر خويشتن ستم کردم، مرا ببخش! پس (خدا) از او درگذشت که او آمرزنده‌ي مهربان است.
? وَ وَصَّيْنَا الْانسَانَ بِوَالِدَيْهِ إِحْسَانًا حَمَلَتْهُ أُمُّهُ كُرْهًا وَ وَضَعَتْهُ كُرْهًا وَ حَمْلُهُ وَ فِصَالُهُ ثَلَاثُونَ شهَْرًا حَتىَّ إِذَا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ بَلَغَ أَرْبَعِينَ سَنَةً قَالَ رَبِّ أَوْزِعْنىِ أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتىِ أَنْعَمْتَ عَلىََّ وَ عَلىَ وَالِدَىَّ وَ أَنْ أَعْمَلَ صَالِحًا‌ترضَئهُ وَ أَصْلِحْ لىِ فىِ ذُرِّيَّتىِ إِنىِّ تُبْتُ إِلَيْكَ وَ إِنىِّ مِنَ الْمُسْلِمِينَ? (احقاف/15)
و انسان را به نيکي درباره‌ي پدر و مادرش سفارش کردم. مادرش با دشواري به او باردار شد و با دشواري او را بر زمين نهاد، و بارداري و از شير گرفتنش سي‌ماه است، تا آنکه به رشد کامل خود برسد و چهل ساله شود، مي‌گويد: پروردگارا! در دلم افکن نعمتي را که به من و پدر و مادرم ارزاني داشته‌اي سپاس گويم و کار شايسته‌اي انجام دهم که تو مي‌پسندي، و فرزندانم را برايم شايسته گردان. به راستي من به درگاهت تو به آوردم و من از فرمانبردارانم.
* توکل
? قَدْ كاَنَتْ لَكُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فىِ إِبْرَاهِيمَ وَ الَّذِينَ مَعَهُ إِذْ قَالُواْ لِقَوْمهِمْ إِنَّا بُرَءَ ؤُاْ مِنكُمْ وَ مِمَّا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ كَفَرْنَا بِكمُْ وَ بَدَا بَيْنَنَا وَ بَيْنَكُمُ الْعَدَاوَةُ وَ الْبَغْضَاءُ أَبَدًا حَتىَ تُؤْمِنُواْ بِاللَّهِ وَحْدَهُ إِلَّا قَوْلَ إِبْرَاهِيمَ لِأَبِيهِ لَأَسْتَغْفِرَنَّ لَكَ وَ مَا أَمْلِكُ لَكَ مِنَ اللَّهِ مِن شىَْءٍ رَّبَّنَا عَلَيْكَ تَوَكلَّنَا وَ إِلَيْكَ أَنَبْنَا وَ إِلَيْكَ الْمَصِيرُ? (ممتحنه/4)
همانا براي شما در (حالات)ابراهيم و کساني که با او بودند سرمشق خوبي است، آنگاه که به قوم خود گفتند: ما از شما و از آنچه به جاي خدا مي‌پرستيد بيزارم و (آيين) شما را منکريم، و ميان ما و شما براي هميشه دشمني و کينه پديد امده است تا وقتي که به خداي يگانه ايمان بياوريد، جز گفته‌ي ابراهيم به پدر (خوانده‌ي) خود که من براي تو آمرزش خواهم خواست، و من براي تو در برابر خدا، اختيار چيزي را ندارم. پروردگارا! بر تو توکل کرديم و به سوي تو روي آورديم و بازگشت ما به سوي توست.
* تفويض
? فَسَتَذْكُرُونَ مَا أَقُولُ لَكُمْ وَ أُفَوِّضُ أَمْرِى إِلىَ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرُ بِالْعِبَادِ? (غافر/44)
پس به زودي آنچه به شما مي‌گويم به خاطر خواهيد آورد و من کار خويش را به خدا واگذار مي‌کنم، که خدا به (حال)بندگان بيناست.
* حمدالهي
? دَعْوَئهُمْ فِيهَا سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ وَ تحِيَّتهُمْ فِيهَا سَلَامٌ وَ ءَاخِرُ دَعْوَئهُمْ أَنِ الحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَلَمِينَ? (يونس/10)
و در آنجا دعايشان اين است: بارخدايا! تو منزهي، و درودشان در آنجا سلام است، و پايان دعايشان اين است: سپاس خداي را که پروردگار جهانيان است.
? وَ نَزَعْنَا مَا فىِ صُدُورِهِم مِّنْ غِلٍ تجَرِى مِن تحَتهِمُ الْأَنهْارُ وَ قَالُواْ الحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى هَدَئنَا لِهَاذَا وَ مَا كُنَّا لِنهَتَدِىَ لَوْ لَا أَنْ هَدَئنَا اللَّهُ لَقَدْ جَاءَتْ رُسُلُ رَبِّنَا بِالحَقِّ وَ نُودُواْ أَن تِلْكُمُ الجَنَّةُ أُورِثْتُمُوهَا بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ? (اعراف/43)
و از سينه‌هايشان هر کينه‌اي که باشد بر مي‌کنيم؛ از زير پاهايشان نهر جاري است، و مي‌گويند: حمد خدايي را که ما را به اين (نعمت‌ها) هدايت کرد، و اگر خدا ما را هدايت نکرده بود، راه نمي‌يافتيم. بي‌شک فرستادگان پروردگارمان حقيقت را آوردند. و به آنها ندا داده شود که اين همان بهشت است، که به پاداش آنچه انجام مي‌داديد وارث آن شده‌ايد.
* دعا براي همسر
? وَ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَ ذُرِّيَّتِنَا قُرَّةَ أَعْينٍُ وَ اجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِينَ إِمَامًا? (فرقان/74)
و کساني‌اند که مي‌گويند: پروردگارا! به ما از همسران و فرزندانمان روشني چشم عطا کن و ما را پيشواي پرهيزکاران گردان.
* دعا براي پدر و مادر
? رَّبِّ اغْفِرْ لىِ وَ لِوَالِدَىَّ وَ لِمَن دَخَلَ بَيْتىَِ مُؤْمِنًا وَ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ وَ لَا تَزِدِ الظَّالِمِينَ إِلَّا تَبَارَا? (نوح/28)
پروردگارا! بر من و بر پدر و مادرم و هر کس که با ايمان به خانه‌ي من درآيد و بر مردان و زنان با ايمان ببخشاي و ظالمان را جز هلاکت و تباهي ميفزاي.
? وَ اخْفِضْ لَهُمَا جَنَاحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ وَ قُل رَّبِّ ارْحَمْهُمَا كَمَا رَبَّيَانىِ صَغِيرًا? (اسراء/24)
و از سر مهرباني بال فروتني بر آنان بگستر و بگو: پروردگارا! آنها را به پاس آنکه مرا در کودکي پروراند ببخشاي.
* دعا براي برادر
?قَالَ رَبِّ اغْفِرْ لىِ وَ لِأَخِى وَ أَدْخِلْنَا فىِ رَحْمَتِكَ وَ أَنتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ? (اعراف/151)
موسي گفت: بارالها! من و برادرم را بيامرز و ما را در (پناه) رحمت خود درآور، تو از همه‌ي مهربانان مهربانتري.
* دعا براي فرزندان و نوادگان
? وَ
